อานุภาพพระมหาสิริราชธาตุ

พระมหาสิริราชธาตุ รุ่นดูดทรัพย์ สำหรับ ผู้สร้างพระธรรมกายประจำตัวภายในมหาธรรมกายเจดีย์นั้น จะได้รับของที่ระลึกเป็นพระธรรมกายของขวัญ

อานุภาพพระมหาสิริราชธาตุ เรื่องที่ ๙ รู้สึกตัวและอาการดีขึ้นมากอย่างอัศจรรย์

เรื่องที่ ๙ รู้สึกตัวและอาการดีขึ้นมากอย่างอัศจรรย์
 

เรื่องนี้ คุณอัจรีย์ พันธุ์สะอาด ชื่อเล่นว่า "จาด" เป็นผู้เล่า คุณจาดเรียกคนป่วยที่เธอไปเยี่ยมว่า ลุงบรรณ
ลุงบรรณป่วยด้วยโรคหลายโรค เป็นเบาหวาน หัวใจ ตับวาย ไตวาย สุดท้ายเป็นไวรัสขึ้นสมองอันเป็นโรคอาการหนักที่สุด เพราะไม่รู้สึกตัวเลย ต้องเข้ารักษาตัวในห้องผู้ป่วยหนัก (ไอ.ซี.ยู.)
คุณจาดทราบข่าวจึงไปเยี่ยม เพราะเป็นคนคุ้นเคยกัน และคนป่วยเป็นผู้มีศรัทธาในบุญกุศล ไปทำบุญที่วัดพระธรรมกายครั้งแรกสร้างเสาค้ำ (บนดิน) มหาธรรมกายเจดีย์ถึงหนึ่งแสนบาท

อานุภาพ พระมหาสิริราชธาตุ พระดูดทรัพย์ เรื่องที่ ๙ รู้สึกตัวและอาการดีขึ้นมากอย่างอัศจรรย์ไปเยี่ยมเมื่อวันที่ ๒๑ มิถุนายน ๒๕๔๑ มีญาติของผู้ป่วยรอเยี่ยมอยู่ก่อนราว ๓๐-๔๐ คน หลังจากหมออนุญาตให้เยี่ยมได้ ญาติก็ทยอยกันเข้าเยี่ยมครั้งละ ๒ คน ทุกคนออกมามีสีหน้าหมดหวัง คนป่วยไม่รู้สึกตัวแต่ประการใด
เมื่อถึงคราวคุณจาดจะได้เยี่ยม เธอต้องการให้คนป่วยมีสติ เธอจะได้เตือนให้นึกถึงบุญที่เคยทำไว้ที่วัดพระธรรมกายเช่น เรื่องสร้างเสาฯ สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว และข้อสำคัญอยากให้ตั้งใจสร้างองค์พระที่แกนกลางบูชาพระเดชพระคุณหลวงพ่อ
คุณจาดทำจิตนิ่งสงบนึกอธิษฐานจิต เธอมีพระมหาสิริราชธาตุของตนเองห้อยคออยู่ จึงขออำนาจศักดิ์สิทธิ์ของท่านให้เธอทำสำเร็จ ขณะเข้าไปเยี่ยม
เป็นเรื่องที่อัศจรรย์จริงๆ คุณจาดเล่าด้วยความตื่นเต้นว่า พอเธอเข้าไปถึงเตียงคนไข้ปุ๊บ พร้อมกับลูกสาวคนป่วยอีกสองคน คนไข้ทำอาการรู้สึกตัวทันที เริ่มไอ และกระแอมเสียงดัง พยาบาลผู้ดูแลรีบนำเครื่องดูดเสมหะเข้ามาจะดูดให้ คนเจ็บทำท่าทางห้าม จะทำเอง แล้วก็ขากเสลดออกมาได้
คุณจาดเห็นคนไข้รู้สึกตัวเช่นนั้นดีใจมาก รีบเข้าไปจับตัว พูดว่า "ลุงบรรณ ลุงบรรณ ลืมตาสิ" คนเจ็บก็ลืมตาได้ มองหน้าคนพูดด้วยอย่างรับรู้ ทำให้คุณจาดต้องถามว่า ลุงบรรณ จำจาดได้ไหม คนเจ็บพยักหน้าแสดงว่าจำได้
คุณจาดจึงพูดเตือนให้นึกถึงบุญต่างๆ ที่ร่วมกันทำไว้ที่วัดพระธรรมกาย มีเรื่องอะไรบ้าง คนเจ็บพยายามเอียงหูฟัง แสดงอาการเข้าใจรับรู้ และพยักหน้าเหมือนบอกว่าจำได้
จากนั้นคุณจาดพูดว่า "ลุงบรรณไม่ต้องกลัวอะไรเลยนะ ให้นึกถึงแต่องค์พระไว้ที่กลางท้อง แล้วท่องในใจว่า สัมมาอะระหัง สัมมาอะระหัง ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งสิ้น พระท่านจะคุ้มครองลุงค่ะ พอสิ้นเสียงคุณจาดพูด คนป่วยทำท่าพยุงตัวลุกขึ้นมานั่งได้เอง ทำท่านั่งสมาธิทีเดียว ทั้งคุณจาด และลูกสาวคนป่วยแทบไม่เชื่อสายตาตนเอง เพราะภรรยาลุงบรรณเล่าว่าสามีนั่งไม่ได้ ถ้าให้นั่ง จะมีอาการดิ้นทุรนทุรายมีเรี่ยวมีแรงมาก ขนาดให้คนแข็งแรงถึง ๓ คนช่วยกันจับ ยังจับให้นิ่งไม่ได้ แต่ครั้งนี้คนเจ็บนั่งนิ่งสงบเหมือนนั่งแล้วมีความสุข
ในที่สุดคุณจาดจึงบอกคนเจ็บว่า "นอนทำสมาธิก็ได้ค่ะ" แล้วพยุง ให้นอน พูดให้ทำสมาธิในใจเรื่อยไป คนเจ็บนอนนิ่งอย่างสงบ คนเยี่ยมทั้งสามค่อยเลี่ยงเดินกลับออกมา
ลูกทั้งสองคนรายงานให้แม่ฟังว่า "แปลกมากจังเลย พ่อรู้สึกตัว รับรู้คำพูดพี่จาดได้"
คุณจาดจึงเล่าเรื่องอานุภาพพระมหาสิริราชธาตุว่า เรื่องที่เกิดเป็นอัศจรรย์นี้ เพราะคุณจาดอธิษฐานขอความช่วยเหลือจากท่าน ต้องการให้คนป่วยนึกถึงบุญให้ได้ ถ้าอย่างไรร่างกายหมดสภาพอยู่ไม่ได้ต้องตายลง ใจที่มีสตินึกถึงบุญได้ จะทำให้ไปเกิดใหม่ในที่สุคติ แล้วคุณจาดก็แนะนำให้แม่ลูกทำบุญสร้างพระที่แกนกลางเจดีย์บูชาพระเดชพระคุณหลวงพ่อให้ได้บุญใหญ่แก่คนป่วยอีก ซึ่งทั้งสามคนยินดี และได้ตามมาทำบุญที่วัดในสัปดาห์ถัดมา
ผู้เล่าขอยืนยันว่า ที่เธอไปเยี่ยมและคนไข้มีสติขึ้นตามที่เธอต้องการนั้น เป็นด้วยอำนาจศักดิ์สิทธิ์ของพระมหาสิริราชธาตุแท้ทีเดียว 
 
บทความนี้ ถูกใจคุณหรือไม่ + -

สิ่งดีๆมีไว้แบ่งปัน อะไรดีๆมีอีกเยอะ กด Like facebook กัลยาณมิตร

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล