เรื่องที่ ๙๗ อยู่กันด้วยบุญทั้งร้าน
คุณยุ อาชีพทำขนมจีบซาละเปาขายในห้างสรรพสินค้า เล่าว่า ตั้งแต่ทำบุญสร้างองค์พระที่แกนกลางมหาธรรมกายเจดีย์ และได้รับพระของขวัญพระมหาสิริราชธาตุไป ธุรกิจการค้าก็เจริญรุ่งเรืองดีอย่างไม่น่าเชื่อ จากเดิมไม่ใคร่มีใครสั่งซื้อ ขายอยู่เฉพาะในเขตกรุงเทพมหานคร แต่ปัจจุบันกิจการเจริญรุ่งเรืองขึ้น ถึงกับส่งไปขายทั่วประเทศ ทุกภาค มีรายได้ต่อเดือนประมาณ ๑-๒ ล้านบาท สมดังคำที่พระเดชพระคุณหลวงท่านพูดว่า ต่อไปธุรกิจของคุณยุจะครอบคลุมทั่วประเทศ
รายได้ที่เป็นส่วนกำไร ในแต่ละเดือนคุณยีจะไม่เก็บไว้เลย นำมาทำบุญหมด เพราะมีความเชื่อมั่นในบุญมากว่า บุญจะหล่อเลี้ยงช่วยเหลือเสมอ คุณยุีมีหัวใจของนักสร้างบารมีเต็มเปี่ยม คิดช่วยงานพระเดชพระคุณหลวงพ่อ และพระพุทธศาสนาโดยการสร้างมหาธรรมกายเจดีย์ให้เสร็จ เธอพูดว่า "ชาตินี้ขอเหนื่อยเป็นชาติสุดท้าย ตลอดช่วงสร้างเจดีย์นี้ จะไม่เก็บเงินรายได้เลย จะช่วยงานพระศาสนาให้สำเร็จ"
สำหรับคนในร้าน คุณยุก็ชักชวนทุกคนให้ทำบุญสร้างองค์พระ ซึ่งก็ได้สร้างกันทั้งหมดทุกคน เวลามีงานบุญใหญ่จะยกทีมมาร่วมบุญกันทั้งร้าน ซึ่่งลูกจ้างในร้านประสบอานุภาพบุญต่างๆ ดังนี้
รายที่หนึ่ง อยากทำบุญสร้างพระธรรมกายประจำตัวและอยากได้พระมหาสิริราชธาตุไว้บูชา แต่ยัังมีเงินไม่พอ เพราะเงินเดือนน้อย และมีภาระหนี้สิน เคยมีคนขอยืมเงินไป ๒-๓ หมื่นบาทเป็นเวลา ๓ ปีแล้วไม่มาใช้หนี้ จึงอธิษฐานจิตขอให้ลูกหนี้มาใช้คืน เพื่อจะนำมาทำบุญสร้างองค์พระที่แกนกลาง ซึ่งอัศจรรย์มากเพียงวันรุ่งขึ้น ลูกหนี้โทรศัพท์มาถามหมายเลขบัญชีเงินฝาก เพื่อโอนเงินใช้หนี้ให้วันนั้น ทันทีที่ได้เงิน ก็นำไปทำบุญสร้างพระที่แกนกลางทันที
รายที่สอง ชื่อสุ สร้างองค์พระอุทิศให้แก่ลูกที่เสียชีวิตไปแล้ว ต่อมาแม่ที่เป็นโรคเบาหวาน เป็นแผลกลางหลังมีขนาดใหญ่เท่าฝ่ามือ ซึ่งรักษาแล้วไม่หาย ทุกคนคิดว่าคงไม่รอดชีวิตแน่ คุณสุเตรียมเงินไปทำศพแม่ แต่คุณยุีให้อธิษฐานจิตขอพรจากองค์พระมหาสิริราชธาตุ ขอให้แม่หายป่วย ปรากฏว่าอีกไม่นานแผลดีขึ้นเรื่อยๆ จนหายเป็นปกติ
ส่วนคุณสุ ประสบอุบัติเหตุติดอยู่ในตู้เย็นใบใหญ่ เย็นจัดมาก นานถึงครึ่งชั่วโมง เมื่อนึกถึงอานุภาพพระมหาสิริราชธาตุ และบุญที่ได้สร้างองค์พระ ก็สามารถออกจากตู้เย็นได้โดยปลอดภัย
