เรื่องที่ ๒๓๘ โทรศัพท์ช่วยชีวิต

รอดพ้นจากอุบัติเหตุได้อย่างอัศจรรย์

อ.รัชนี ทิพวัลย์ เชื่อว่าตนเองรอดมาได้เพราะอานุภาพพระมหาสิริราชธาตุ

อาจารย์รัชนี ทิพวัลย์ อาจารย์ ๒ ระดับ ๗ โรงเรียนบ้านภูมิธรรม สปอ.เมือง สปจ.อุทัยธานี เล่าว่า ได้เข้าวัดพระธรรมกายครั้งแรกเมื่อวันมาฆบูชา พ.ศ.๒๕๔๑ พิธีอัญเชิญพระบรมพุทธเจ้าประดิษฐาน ณ มหาธรรมกายเจดีย์ และไปปฏิบัติธรรมที่วัดเป็นประจำทุกอาทิตย์ต้นเดือน และวันสำคัญทางศาสนา ได้พบอานุภาพของพระมหาสิริราชธาตุช่วยให้รอดพ้นจากความตาย ดังนี้คือ

ในตอนเช้าของวันหนึ่ง เวลาประมาณ ๗.๓๐ น. อาจารย์รัชนีออกจากบ้านมายืนรอรถโดยสารประจำทาง ซึ่งห่างจากประตูรั้วบ้านของเธอเองประมาณ ๓ เมตร ในขณะที่รอรถอยู่นั้น ได้ยินเสียงโทรศัพท์ในบ้านของเธอดังขึ้น ซึ่งในช่วงเวลานั้นไม่น่าจะมีใครโทรมาเพราะเธอกำลังจะไปทำงาน เธอก็รีบเข้าไปในบ้านเพื่อจะไปรับโทรศัพท์และในระหว่างที่เธอเดินไปรับโทรศัพท์ในบ้านนั้นเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็บังเกิดขึ้น ณ จุดป้ายรถประจำทางที่เธอยืนรออยู่เมื่อสักครู่คือ มีรถคันหนึ่งพุ่งขึ้นมาชน ตรงตำแหน่งที่เธอยืนรอรถประจำทางอยู่ ซึ่งเหตุการณ์ดังกล่าวถ้าโทรศัพท์ในบ้านไม่ดังขึ้นเธอคงยืนอยู่ตรงที่เดิมและรถคันนั้นก็ต้องพุ่งมาชนเธอแน่ ซึ่งเธอเชื่อว่าคงเป็นเพราะบุญที่เธอได้ตั้งใจทำไว้ที่วัดอีกทั้งเธอยังมีพระมหาสิริราชธาตุห้อยไว้ที่คออีกด้วยจึงทำให้เธอรอดพ้นจากอุบัติเหตุดังกล่าวได้อย่างอัศจรรย์ จึงทำให้เธอมั่นใจในอานุภาพมาก และได้ศรัทธาสร้างพระธรรมกายประจำตัวเพิ่มให้ลูกทุกคนอีกรวมเป็น ๔ องค์ เพื่อที่จะให้ทุกคนในครอบครัวมีพระมหาสิริราชธาตุเป็นที่พึ่งที่ระลึก และท่านจะได้คอยปกป้องคุ้มครองภัยและคอยนำแต่สิ่งที่ดีๆ เข้ามาสู่ชีวิตในครอบครัว