บาลีน่ารู้
เรื่อง : ธรรมรักษ์ ป.ธ. ๙
อบายมุข และ อบายภูมิ
อบายมุข มาจาภาษาบาลีว่า อปาย + มุข
อปาย แปลว่า เสื่อมหรือปราศจากความเจณิย มุข แปลว่า ปากทาง
อบายมุข จึงหมายถึงทางแห่งความเสื่อม มี ๖ อย่าง คือ ดื่มน้ำเมา เที่ยวกลางคืน เที่ยวดูการละเล่น เล่นการพนัน คบคนชั่วเป้นมิตร และเกียจคร้านทำการงาน
อบายมุขทั้งหมดนี้ หากประพฤติแล้วก้เป็นเหตุให้เกิดความฉิบหาย เสื่อมเสีย แก่ทรัพยืสิน เกียรติยส ชื่อเสียง หรือชีวิตร่างกายได้เหมือนกันทุกข้อ
อบายภูมิ มาจากภาษาบาลีว่า อปาย + ภูมิ
อบายภูมิ แปลว่า ดินแดนที่ปราสจากความเจริญ มีแต่ความทุกข์ทรมาน เป้นที่เกิดหรือผลลัพธ์ของผู้ที่ยุ่งเกี่ยวกับอบายมุข ในสมัยที่เป็นมนุษย์ ผลของอบายมุขจะหนุนนำ ให้ไปเกิดในอบายภูมิหลังจากตายแล้ว
อบายภูมิ มี ๔ แห่ง ตามระดับบาปกรรมของคน คือ
นรก เป้นภพภูมิของผู้ทำกรรมหนักมาก กำลังเสวยกรรม
เปรต เป้นภูมิที่มีแต่ความหิวกระหาย ห่างไกลจากความสุข แต่ทุกข์น้อยกว่าสัตว์นรก
อสุรกาย เป็นภูมิของผู้ที่มีร่างกายพิกลพิการ น่าเกลียด เช่น ตัวเป็นหมู หัวเป็นสุนัข
ดิรัจฉาน เป็นภูมิที่เสวยผลบาปน้อยกว่าการเป้นสัตว์นรก เปรต อสุรกาย
อบายมุขเป็นปากทางแห่งความเสื่อม เป็นปากทางไปสู่อบายภูมิ คือภพภูมิที่ปราศจากความสุข ความเจริญ
