นิทานจีน สอนลูกรัก
ตอน ชะตากรรมของผู้วิเศษ
ในแคว้นซึ่งมีนักพรตผู้หนึ่งอ้างตนว่าเป็นผู้วิเศษ วันหนึ่งนักพรตผู้นี้ดื่มสุราจนเมาอยู่ที่โรงเตี้ยมชานเมือง เมื่อมีคนถามว่าอายุเท่าใด นักพรตผู้วิเศษก็ตอบว่า
"ข้าจำไม่ได้หรอกว่าข้ามีอายุเท่าใด เพราะบิดามารดาของข้าเล่าแต่ว่าตอนข้าเกิดมานั้นเทพเจ้าแห่งมหาสมุทรนำข้าไปเลี้ยงใต้เมืองบาดาลนานหลายปี จึงนำมาคืนให้บิดามารดาเลี้ยง ดังนั้นข้าจึงสามารถเดินเหินบนผิวน้ำทะเลได้ เมื่ออายุ 15 ปี บิดามารดาเสียชีวิตข้าขึ้นเขาไปปลูกกระท่อมอยู่ ได้พบสมุนไพรวิเศษกินแล้วเหาะเหินเดินอากาศได้ วันหนึ่งข้าตกลงไปในบ่ออสรพิษทั้ง 7 ครั้นฟื้นตื่นมาพบว่าในตัวมีพิษวิเศษ หากกรีดเลือดเพียงหยดเดียวบีบใส่สุราให้แม่เสือตัวหนึ่งกิน หลังจากมันสิ้นชีวิตไปได้ 1 ชั่วยาม มันก็ฟื้นคืนชีวิตได้ในที่สุด"
นักพรตผู้วิเศษคุยเขื่องอีกหลายเรื่องราวนักในครั้งนั้น หลายวันต่อมาโอรสของเจ้าผู้ครองแคว้นผู้ถูกงูกัดอาการสาหัสใกล้สิ้นใจตายคนในราชสำนักจึงเสนอให้จับตัวนักพรตมากรีดเอาเลือดเพื่อจะนำมาผสมยารักษาโอรส
แต่แพทย์หลวงกลับพบว่าในเส้นเลือดของนักพรตผู้วิเศษมีแต่กลิ่นสุรา เจ้าผู้ครองแคว้นจึงสั่งโบยนักพรตห้าพันทีแล้วให้เนรเทศออกจากแคว้นไปในที่สุด ส่วนโอรสนั้นภายหลังมีผู้นำสมุนไพรป่ามาถวายการรักษาจนหายดีในไม่ช้า
