โย จ สีตญฺจ อุณฺหญฺจ ติณา ภิยฺโย น มญฺญติ
กรํ ปุริสกิจฺจานิ โส สุขา น วิหายติฯ
ผู้ไม่สำคัญความหนาวและความร้อน ให้ยิ่งไปกว่าหญ้า
ทำกิจของบุรุษ ย่อมไม่เสื่อมจากความสุข
(ที. ปาฏิ. ๑๑/๑๙๙)
หญ้า แม้เป็นพืชต้นเล็กต้นน้อย
แต่ความอดทนนั้นยิ่งใหญ่
แม้ถูกเหยียบย่ำจนแหลกลาญ
ถูกทับจนซีดเหลือง
ถูกถอนจนเตียน ถูกเผาจนราบ
อากาศจะร้อน หรือน้ำท่วมขัง
พืชพันธุ์อื่นๆไม่อาจดำรงอยู่ได้
แต่หญ้ากลับทนทานอยู่ได้
เกิดเป็นคนพึงเป็นเยี่ยงหญ้า และยิ่งกว่าหญ้า
อดทนต่อความยากลำบาก
ไม่หวั่นหวาดหนาวร้อนอ่อนแข็ง
อดทนต่อความทุกขเวทนา
อดกลั้นต่อความป่วยไข้
อดทนต่อความเจ็บใจ
แม้ถูกถ้อยคำดูถูกถากถาง
อดทนต่ออำนาจกิเลส
ไม่ไหลลงสู่อำนาจใฝ่ต่ำ
บุคคลผู้มีคุณสมบัติเช่นนี้แล้ว
จะทำกิจอันใดย่อมสำเร็จได้โดยง่าย
ประสบแต่สุขแท้ตลอดไป
ขอขอบคุณ หนังสือ ส่องธรรม ล้ำภาษิต ๒
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามนำไปใช้ประโยชน์ทางการค้าหรือหากำไร ผู้ฝ่าฝืนมีความผิดและต้องรับโทษตามกฎหมาย
