หลวงพ่อทัตตชีโว

หาความจริงที่สามารถเอาชนะความจริงน่าตระหนกประจำโลก ๔

ถ้าทำให้แต่ละคนรู้จักตนเองและควบคุมตนเองได้ คือ ไม่ก่อความเดือดร้อนให้แก่ตนเองและผู้อื่น

ผู้เรียน เป็นผู้รู้ความจริง ทั้งความจริงที่เกี่ยวกับตนเองและความจริงที่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อม ๕

ใจสงบเป็นสมาธิตั้งมั่น มีสติควบคุมเก็บรักษาใจไว้ในศูนย์กลางกายได้เป็นนิจ มีสัมปชัญญะคิดรู้ตัวอยู่เสมอ

 กรรม เป็นคำกลางๆ ยังไม่ได้หมายความว่า ดีหรือชั่ว ต่อเมื่อใดเราได้กระทำอย่างใดอย่างหนึ่ง

ทุกคนเกิดมาพร้อมกับความไม่รู้จริงอะไรเลย ทุกอย่างต้องเรียนรู้ใหม่หลังจากเกิดแล้วทั้งสิ้น

ขอเพียงไม่ดูเบา ตั้งใจเจริญสมาธิภาวนาเพิ่มพูนสติ ไม่ยอมว่างเว้น ด้วยกิจวัตร เก็บใจไว้กลางกาย

การที่บุคคลใดจะทำงานท่ามกลางความสับสนของโลกกว้าง บุคคลนั้นจึงมีหลักการทำงานเพื่อดำรงชีวิตอย่างชาญฉลาดไม่งมงาย

งานใดถ้าเป็นงานใหญ่เกิดผลประโยชน์มาก ย่อมส่งผลกระทบทั้งด้านดีและเสียต่อผู้ทำการงานนั้นโดยตรงก่อน

สัมปชัญญะ แปลว่า ความรู้ตัว หมายถึง ความรู้ตัวขณะที่กำลังทำ พูด คิดการงานอย่างใดอย่างหนึ่งอยู่

สติเป็นคุณธรรมจึงต้องฝึกขึ้นมาไม่สามารถรอให้เกิดขึ้นเอง เหมือนแดด ลม ฝน ที่เกิดเองตามธรรมชาติได้

คนประมาทคือคนที่ตายแล้ว คือ ตายจากความดีทันทีที่ประมาท

สติเป็นคุณธรรมกำกับใจ ทำหน้าที่คอยระมัดระวังเหนี่ยวรั้งใจไม่ให้เลื่อนลอย

สติ เป็นคุณธรรมกำกับใจให้อยู่ในตัวไม่แวบหนีเที่ยวออกนอกกาย

สติและสัมปชัญญะต่างก็มีแต่ชื่อ มีคุณสมบัติเฉพาะ แต่ไม่มีรูปร่างเช่นเดียวกับใจ

ใจเป็นนามธรรม เห็นได้ยาก ตามนุษย์มองไม่เห็น แต่เห็นได้ด้วยใจที่ใสสะอาด

เพียงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วลมหายใจไปสุดที่ตรงไหนตรงนั้น คือ ศูนย์กลางกาย

การฝึกตนให้รู้จักตนเองอย่างแท้จริง รู้จริงถึงคุณและโทษของสิ่งแวดล้อมทั้ง ๕ ชนิด

เพราะสิ่งแวดล้อมแต่ละอย่างล้วนมีทั้งส่วนที่เป็นคุณและเป็นโทษต่อมนุษย์ด้วยกันทั้งสิ้น

ความดีมีความสำคัญต่อมนุษยชาติด้วยเหตุผล ๒ ประการ

บุคคลทำกรรมใดแล้ว ไม่ต้องเดือดร้อนใจในภายหลัง