บทความประจำวัน

จึงเข้าไปหาเทพบุตรผู้รักษาเมือง แล้วเล่าเรื่องราวที่ตนทำผิดไว้ให้เทพบุตรได้รับทราบ เทวดาผู้ใหญ่ก็หงุดหงิดเหมือนกัน เรื่องอะไรไปว่าอย่างนั้น แต่ก็เห็นใจ

ทานที่เวลามพราหมณ์ให้ เปรียบเสมือนกระแสน้ำในแม่น้ำ ที่ไหลไปไม่ขาดสายเลย

ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐีกราบทูลว่า “ข้าพระองค์รู้สึกไม่สบายใจเลย ที่ถวายทานไม่ประณีตแก่คณะสงฆ์”

ย้อนไปเมื่อแสนกัปปีที่แล้ว (กัปเกิดขึ้น ตั้งอยู่ เสื่อมไป แสนครั้ง) ในสมัยนั้นมีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่ง

เมี่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพร้อมเหล่าพระสาวกเสด็จมาถึง ขบวนต้อนรับของท่านเศรษฐี

เจ้าเชต ปกติเป็นคนตระหนี่ ไม่ยอมจ่ายทรัพย์ของตนง่ายๆ ใครมาขอก็บอกเชิญไปข้างหน้าก่อน

ทรัพย์สินเงินทอง คือ อุปกรณ์การสร้างบารมี

ขอย้อนไปถึงครอบครัวของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐีสักเล็กน้อย ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐีมีนามเดิมว่า สุทัตตะ แปลว่า ผู้มีตนดี

ในที่สุดเวลาก็มาถึง ท้องฟ้าเริ่มสาง เสียงไก่ขันรับอรุณแว่วมาตามสายลม เศรษฐีเดินออกจากตัวเรือนมุ่งสู่ประตูเมือง

อันว่าพระนครสาวัตถี ราชธานีแห่งแคว้นโกศลนี้ ตั้งอยู่ทางเหนือแห่งแคว้นกาสี มีอาณาเขตไปจนถึงหิมาลัยบรรพต

นางวิสาขาได้กราบทูลเล่าเรื่องที่ใช้นางทาสีไปกราบอาราธนาพระภิกษุสงฆ์ยังวัดเชตวัน

มหาสมุทรไม่อิ่มด้วยน้ำ ไฟไม่อิ่มด้วยเชื้อ ฉันใด หัวใจของบัณฑิตย่อมไม่อิ่มไม่เบื่อในการสั่งสมบุญบารมี

เวลาไม่นานนัก พวกเขาได้สร้างปราสาท ๒ ชั้น เสร็จ และปราสาทนั้นมี ๑ , ๐๐๐ ห้อง คือชั้นล่าง ๕๐๐ ห้อง ชั้นบน ๕๐๐ ห้อง

ท้องฟ้าเริ่มสาง แสงสีขาวสาดทาบเป็นแนวยาวด้านบูรพาทิศ อากาศแรกอรุณเย็นย่ำ

ตามธรรมดา ภายหลังจากมีผู้มาเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว พระอานนเถระจะออกเดินตรวจตราความเรียบร้อยภายในวิหาร

ตั้งแต่มิคารเศรษฐีเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาแล้ว ประตูบ้านของนางวิสาขาก็เปิดออกสำหรับต้อนรับพระสงฆ์

พระธรรมเทศนา เป็นเสมือนจุดแสงสว่างให้โพลงในดวงใจของท่านเศรษฐีผู้นั่งอยู่นอกม่านนั้น ได้ตั้งอยู่ใน “ โสดาปัตติผล ”

ใบหน้าท่านเศรษฐีบัดเดี๋ยวแดงบัดเดี๋ยวเขียวด้วยอารมณ์โกรธ ความพลุ่งพล่านผุดขึ้นในใจยากจะระงับไว้ได้

.....มหาเศรษฐีคนสำคัญในสมัยพุทธกาล

มหาเศรษฐีคนสำคัญในสมัยพุทธกาล ที่ถูกบันทึกไว้ในพระไตรปิฎก เป็นท่านหนึ่งที่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสยกย่อง

นางวิสาขาเข้าสู่พิธีอาวาหมงคลด้วยเกียรติอันยิ่งใหญ่ การต้อนรับทางกรุงสาวัตถีนั้นมโหฬารเหลือคณา