เรื่องที่ ๒๗๗เหมือนใจจะขาด
ลูกสาวมีอาการนิ่งไปเหมือนคนใกล้จะหมดลมหายใจ ในตอนนั้นก็เตรียมทำใจเอาไว้แล้ว
ภรรยาก็ร้องไห้มากกลัวลูกจะตาย

ด.ญ.ตะวัน ทองสว่าง หรือน้องพลอย ลูกสาวของคุณธานี

คุณธานี ทองสว่าง อยู่ที่ตำบลบางหัวเสือ อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ เล่าว่า ตนเองได้มาที่วัดพระธรรมกายครั้งแรกเมื่องานทอดกฐินสามัคคี พ.ศ. ๒๕๒๘ ได้เป็นผู้นำบุญกลุ่มสำโรงแก้ว คุณธานีและครอบครัว ทั้งพ่อแม่และลูกอีก ๒ คนได้สร้างพระธรรมกายประจำตัวกันครบทุกคน ได้ตั้งใจทำหน้าที่ผู้นำบุญมาโดยตลอด ได้รับพระมหาสิริราชธาตุจากการร่วมบุญสร้างพระธรรมกายประจำตัว ประดิษฐานที่แกนกลางมหาธรรมกายเจดีย์บูชาธรรมพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย เมื่อได้องค์พระมารู้สึกรักและหวงแหนพระองค์นี้มาก เพราะพระมหาสิริราชธาตุ ที่ได้มาสวยงามถูกใจมาก

คุณธานีมีลูก ๒ คน คนโต ชื่อ ด.ช.ธันวา คนเล็กชื่อ ด.ญ.ตะวัน หรือน้องพลอย เมื่อเดือนสิงหาคม พ.ศ.๒๕๔๑ เวลากลางคืนประมาณตีหนึ่ง น้องพลอยลูกสาวคนเล็กอายุเกือบ ๒ ขวบ กำลังนอนหลับอยู่ พลันเกิดอาการชักกระตุก ภรรยาคุณธานีเห็นลูกมีอาการอย่างนั้นก็ตกใจ รีบไปปลุกคุณธานีให้ตื่นขึ้นมาดูอาการของลูก ลูกสาวนอนชัก ปากเขียว จึงรู้สึกตกใจและเป็นห่วงลูกสาวมาก ซึ่งก่อนหน้านี้ลูกสาว ไม่เคยมีอาการเช่นนี้มาก่อน คุณธานีพยายามตั้งสติ แต่ภรรยาตกใจมากจนทำอะไรไม่ถูก บอกแต่ว่าให้รีบพาลูกไปโรงพยาบาล

คุณธานีไตร่ตรองดูแล้วเห็นว่า โรงพยาบาลอยู่ห่างจากบ้านถึง ๑๐ กิโลเมตร อาจจะไปไม่ทัน เพราะไม่สะดวกในการเดินทาง จึงตัดสินใจอุ้มลูกสาวไปที่ห้องพระ ระหว่างอุ้มก็เอานิ้วมือให้ลูกกัดเพราะกลัวว่า ลูกจะกัดลิ้นตัวเอง เมื่อไปถึงห้องพระก็รีบนำพระมหาสิริราชธาตุที่วางไว้หน้าองค์พระ นำมาอธิษฐานจิตด้วยความเชื่อมั่นในอานุภาพของพระมหาสิริราชธาตุว่า จะต้องช่วยลูกสาวของตนให้หายได้อย่างแน่นอน อธิษฐานว่า "ขอให้ท่านช่วยลูกสาวด้วยๆๆ" และก็ภาวนาว่า "สัมมา อะระหังๆๆ"

จากนั้นก็นำองค์พระไปวางไว้บนหน้าผากและบริเวณหน้าอกของลูกสาว ซึ่งในตอนนั้นลูกสาวมีอาการนิ่งไปเหมือนคนใกล้จะหมดลมหายใจ จึงได้แต่ทำใจเอาไว้แล้วว่าลูกอาจจะไม่รอด รู้สึกเสียใจเหมือนใจจะขาด ภรรยาก็ร้องไห้มากกลัวลูกจะตาย แต่หลังจากนำองค์พระมหาสิริราชธาตุไปวางไว้บนหน้าผากและหน้าอกของลูกสักครู่ใหญ่ๆ จู่ๆ ลูกสาวก็เริ่มส่งเสียงร้องออกมาเบาๆ ส่งเสียงออกมาเรื่อยๆ จนได้ยินเป็นคำพูดว่า "แม่" เมื่อได้ยินลูกพูด คุณธานีและภรรยาดีใจที่สุดในชีวิต แน่ใจแล้วว่าลูกสาวไม่ตายต่อจากนั้นลูกสาวก็มีอาการดีขึ้้นมาเรื่อยๆ สามารถรอดตายได้ราวปาฏิหาริย์ รู้สึกขอบคุณและซาบซึ้งในอานุภาพความศักดิ์สิทธิ์ขององค์พระมหาสิริราชธาตุมากที่ช่วยนำชีวิตของลูกสาวกลับคืนมาสู่พ่อแม่ เพราะลูกเปรียบเสมือนเป็นดวงใจของพ่อและแม่ ถ้าเรามีความเชื่อมั่นศรัทธาในพระรัตนตรัยอย่างเต็มที่ไม่คลอนแคลน อานุภาพอันไม่มีประมาณก็จะช่วยให้ตัวเราและบุคคลอันเป็นที่รักพ้นจากภัยอันตราย ทำให้ชีวิตพบแต่ความสุขความเจริญ