หมอเทวดา
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีหมอยาคนหนึ่ง ที่มีความสามารถในการปรุงยารักษาโรคได้เก่งมาก ไม่ว่าจะเป็นโรคอะไร หมอก็สามารถรักษาได้เกือบหมด ด้วยความสามารถในการปรุงยารักษาโรค ทำให้หมอมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จัก นับถือในด้านการรักษา จนหมอได้รับฉายาว่า หมอเทวดาหรือหมอผู้วิเศษ จากการที่มีคนมารักษามากมาย ในแต่ละวัน ทำให้หมอมีเงินทองมากมาย มีอาหารการกินที่อุดมสมบูรณ์ แต่ก็ทำให้หมอไม่มีเวลาพักผ่อน และก็ล้มป่วยลงในที่สุด ด้วยความที่ตนเป็นหมอที่เก่ง หมอก็ได้ศึกษาวิเคราะห์ดูว่าตนเองนั้นเป็นโรคอะไร ในที่สุดหมอพบว่าตนเป็นโรคหลายโรคโดยติดจากผู้ที่มารับการรักษา และโรคอีกส่วนหนึ่งเกิดจากหมอไม่ค่อยได้พักผ่อน นั่นก็คือ โรคเบาหวาน ความดันโลหิตสูง โรคหัวใจ ซึ่งทั้งสามโรคนี้ หมอไม่เคยรักษามาก่อน ด้วยความเก่งหมอก็สามารถปรุงยารักษาตนเองจนโรคนั้นหายเหลือเพียงสามโรคที่หมอไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ โรคได้แค่เบาบางลงเท่านั้น หมอก็ไม่ยอมแพ้จึงได้นั่งคิดนอนคิด หาวิธี คืนหนึ่งหมอนอน หลับอยู่และฝันว่า พบกับชายคนหนึ่งมีรูปร่างแข็งแรงกำยำมาพูดว่า
"ท่านเก่งแต่ในทางรักษาแต่ทำไมท่านไม่คิดหายาหรือวิธีป้องกันการเกิดโรค ทำไมปล่อยให้เป็นโรคก่อนแล้วค่อยรักษา"
พอสิ้นเสียงชายในความฝันหมอก็สะดุ้งตื่นขึ้นทันที หมอได้คิดทบทวนความฝันและคำพูดของชายผู้นั้น หมอก็พูดขึ้นว่า "ใช่สิเราต้องคิดยาที่ป้องกันไม่ให้เกิดโรคดีกว่า"
หมอจึงออกเดินทางหายาเพื่อมาปรุงเป็นยาป้องกันโรค หมอต้องเดินขึ้นเขาลงเขา หมอต้องวิ่งหนีสัตว์ที่หมายจะเอาชีวิต หมอต้องว่ายน้ำข้ามแม่น้ำลำธารหลายสาย หลายปีที่ผ่านไปหมอก็ยังไม่สามารถคิดยาป้องกันโรคได้ แต่อาการโรคเบาหวาน ความดันโลหิตสูง โรคหัวใจที่หมอเป็นกลับหายไปโดยที่หมอไม่คาดคิด หมอได้ตรวจตนเอง ตัวหมอก็พบว่าหมอไม่ได้เป็นโรคทั้งสามโรคแล้ว หมองงมากว่าทำไมโรคที่หมอเป็นจึงหาย หมอนั่งคิดทบทวนแล้วก็พบว่าช่วงเวลาที่หมอเดินทางคิดหายา หมอได้เดินขึ้นเขาลงเขา หมอได้วิ่งเวลาหนีสัตว์ร้าย หมอได้ว่ายน้ำข้ามแม่น้ำลำธารหลายสาย
"ใช่สิ" หมออุทานด้วยความดีใจ เราพบแล้ว ยาที่สามารถป้องกันโรคได้ ยาที่วิเศษที่สุดนั่นก็คือ การออกกำลังกายนั่นเอง "เราพบแล้ว เราพบแล้ว"
