คนดีตาย
เหมือนไทรร่วม
มาล้มหัก
มีคนรัก
หวนรำพึง
เฝ้านึกถึง
แม้ร่างสิ้น
คนยังพร่ำ
หวนคำนึง
ความดีซึ้ง
ยังประทับ
อยู่กับใจ ฯ