คนที่มีความรู้ มีปัญญา เป็นพหูสูต คิดเหตุผลได้มาก เขาไม่ร้องให้กันดอก การที่บัณฑิตชนช่วยบรรเทาความเศร้าให้แก่คนอื่นได้ นั่นแหละจัดเป็นประทีปสิ่งทางให้คนอื่นอย่างเยี่ยมยอด
มหาสุตโสมชาดก ขุ.ชา. ๒๘/๙๑๑
