ไม่รู้..อันตราย

วันที่ 24 กค. พ.ศ.2554

               "บุญ" คือสิ่งที่เกิดขึ้นในจิตใจแล้วทำให้จิตใจสะอาด ปราศจากความเศร้าหมอง ขุ่นมัว ก้าวขึ้นสู่ภูมิที่ดี เกิดขึ้นจากการที่ใจได้เพื่อนคิดที่ดี คือ พระธรรม ทำให้เลือกคิดเฉพาะสิ่งที่ดี ที่ถูกที่ควร ที่เป็นประโยชน์ แล้วพูดดี ทำดี ตามที่คิดนั้น

               เพราะการทำบุญนั้นไม่ใช่สิ่งซึ่งพอดีพอร้าย ที่จะทำหรือไม่ทำก็ได้ แต่เมื่อได้ศึกษาลึกถึงรายละเอียดการทำบุญในพระพุทธศาสนา ก็ยิ่งทำให้ตระหนักถึงความโชคดีในการเกิดมาเป็นมนุษย์ได้พบพระพุทธศาสนาว่ายากเพียงไร และควรอย่างยิ่งในการที่จะหวงแหนวันเวลาแต่ละนาทีที่ผ่านไป ไม่ให้ล่วงเลยไปโดยไม่เกิดประโยชน์อันใด

               องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านได้อุปมาไว้ว่า การได้อัตภาพกลับมาเป็นมนุษย์นั้นยาก เปรียบได้กับมีเต่าตาบอด ๑ ตัว อาศัยอยู่ในมหาสมุทรทั้ง ๔ อันกว้างใหญ่ ทุกหนึ่งร้อยปีจะมีห่วงหนึ่งห่วงมาโผล่ตรงไหนสักที่ในมหาสมุทรทั้งสี่นั้น เต่าตาบอดตัวนี้จะต้องกระโดดขึ้นมาเอาหัวลอดห่วงให้ทัน มิฉะนั้นจะต้องรอไปอีก ๑๐๐ ปี ห่วงนี้จึงจะปรากฏอีกครั้ง ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะหาห่วงเจอหรือไม่ เจอแล้วจะไปถึงห่วงทันหรือเปล่าก็ไม่รู้ ถึงไปทันแล้วจะกระโดดเอาหัวลอดทันหรือเปล่า

               เพราะส่วนมากจะพลั้งเผลอทำความชั่วทางกาย วาจา ใจ ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง หรือครบทั้ง ๓ ทาง จนต้องไปเวียนว่ายอยู่ในทุคติภูมินั้นเป็นอันมาก เปรียบได้กับว่า มนุษย์ที่ตายจาก มนุษย์แล้วมีสุคติภูมิเป็นที่ไป (คือถ้าไม่กลับมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็ไปสวรรค์) มีเพียงแค่ฝุ่นในเล็บมือ แต่มนุษย์ที่ตายแล้วลงไปสู่ทุคติภูมิ (อันมีนรก เปรต อสูรกาย สัตว์เดรัจฉาน) เปรียบได้กับฝุ่นในจักรวาล 

 

 

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.029000949859619 Mins