คนดีคือขุมทรัพย์ที่เปียมด้วยความเอื้ออาทร

วันที่ 28 มิย. พ.ศ.2557

 

 

คนดีคือขุมทรัพย์ที่เปียมด้วยความเอื้ออาทร

 

 

                คนดีคือขุมทรัพย์ที่เปียมด้วยความเอื้ออาทร บุคคลที่ชื่อว่าเป็นคนดี หรือกัลยาณมิตรก็เพราะสร้างแต่กรรมดี คือบุญ ทั้งในอดีตและปัจจุบันไว้มาก จึงกล่าวได้ว่าคนดีเป็นคนมีบุญ คนมีบุญแต่ละคนย่อมมีทั้งโลกียทรัพย์ และอริยทรัพย์1 (คนที่มีโลกียทรัพย์ แต่ไม่มีอริยทรัพย์ไม่เรียกว่าคนดี หรือคนมีบุญแต่ เรียกว่าคนตาเดียว)


               โลกียทรัพย์ของคนมีบุญก็คือสังหาริมทรัพย์ และอสังหาริมทรัพย์ที่เขาครอบครองอยู่ส่วน
อริยทรัพย์ก็คือคุณธรรมประจำตัวตลอดจนนิสัยดีๆ ของเขา เช่นสัทธาสัมปทา ีลสัมปทา จาคสัมปทา และปัญญาสัมปทา เป็นต้นเพราะฉะนั้น การคบคนดี ย่อมเป็นการเก็บทรัพย์ไว้ในรูปแบบหนึ่ง ยามใดที่เรามีปัญหาเดือดร้อนเกี่ยวกับเรื่องต่างๆ เขาก็เป็นที่พึ่งให้เราได้ ทั้งด้านโลกียทรัพย์ และอริยทรัพย์ส่วนการสร้างเครือข่ายคนดี ย่อมเป็นการสร้างขุมทรัพย์ ขนาดมหึมาขึ้นในหมู่บ้านชุมชนหรือ
ัสังคม ดังนั้น ชุมชนใดที่มีเครือข่ายกัลยาณมิตร ก็เท่ากับมีขุมทรัพย์เคลื่อนที่ขนาดมหึมา ประจำชุมชนแม้ขุมทรัพย์นี้จะไม่เป็นสาธารณะ ดังเช่นหนองน้ำหรือบึงใหญ่ที่ผู้คนทุกคนจะสามารถใช้อาบ
กินได้โดยไม่จำกัดก็ตาม แต่ขุมทรัพย์นี้อาจจะเอื้อประโยชน์ได้มากกว่าบึงใหญ่เสียอีก ผู้คนในชุมชนจึงไม่ยากจนไม่เดือดร้อน เพราะอะไร เพราะตนเองก็ชื่อว่าเป็นขุมทรัพย์ของตนเอง และถ้ามีปัญหาเหลือบ่ากว่าแรงขุมทรัพย์ของตนเองยังไม่มากพอที่จะใช้แก้ไขปัญหาได้ ก็สามารถหันไปพึ่งพาขุมทรัพย์ใหญ่ที่เต็มไปด้วย

 

                1 อริยทรัพย์ คือคุณธรรมอันประเสริฐในจิตใจของคนดี มีอยู่ 7 ประการ คือ ศรัทธา ศีล หิริ โอตตัปปะ พาหุสัจจะ (ความเป็นผู้คงแก่เรียน) จาคะ และปัญญา อริยทรัพย์ 7 ประการนี้ เป็นทรัพย์อันประเสริฐที่นำความชื่นใจมาให้ทุกเมื่อเป็นทรัพย์ที่ใช้ไม่รู้จักหมดเป็นทรัพย์ที่ยิ่งใช้ยิ่งเพิ่ม เป็นทรัพย์ที่ใครปล้นไม่ได้ ทำลายไม่ได้ และเป็นทรัพย์ที่เก็บข้ามชาติได้ความเอื้ออาทรได้ เพราะขุมทรัพย์ใหญ่นี้มีความเข้าใจลึกซึ้งเรื่องการเปลี่ยนขุมทรัพย์หยาบให้เป็นขุมทรัพย์ละเอียดคือบุญ โดยการบริจาคช่วยเหลือคนดีที่ควรได้รับการอนุเคราะห์ ขุมทรัพย์ใหญ่นี้ มิได้มีความคิดเหมือนคนตาเดียวที่ชอบทำนาบนหลังคน หรือ ชอบดูดเลือดคนด้วยการคิดดอกเบี้ย 20 เปอร์เซ็นต์
ต่อเดือน เป็นต้น


                นักศึกษาจะเข้าใจเรื่องคนดี คือขุมทรัพย์ที่เปียมด้วยความเอื้ออาทรดีขึ้น ถ้ามองเข้าไปในวงการพระพุทธศาสนา พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราได้ทรงกระจายขุมทรัพย์ เพื่อใช้ประโยชน์แก่พระพุทธศาสนา ให้อยู่ในความรับผิดชอบของพุทธบริษัทที่เป็นอุบาสกอุบาสิกาเก็บสะสมกันไว้ ถ้าพุทธบริษัทที่เป็นภิกษุ หรือสามเณรผู้ประพฤติดีปฏิบัติชอบ ย่อมมีสิทธิ์นำเอาโลกียทรัพย์จากขุมทรัพย์เคลื่อนที่เหล่านั้นมาใช้ประโยชน์ใน ทางที่ถูกต้องเหมาะ สมได้เสมอ แม้อุบาสกอุบาสิกาที่เป็นคนดี มีศีลธรรมมั่นคงสม่ำเสมอ ก็มีสิทธิ์ไปเอาทั้งโลกียทรัพย์ และอริยทรัพย์จากขุมทรัพย์เคลื่อนที่เหล่านั้นมาใช้ให้เกิดคุณประโยชน์ได้เหมือนกัน เพราะขุมทรัพย์เคลื่อนที่เหล่านั้นพร้อมที่จะแจกจ่าย ด้วยศรัทธามั่นว่าจาคสัมปทาของตน จะก่อให้เกิดผลบุญติดตัว ติดใจไปทุกภพทุกชาติ

 

 

จากหนังสือ DOU

วิชาGB 203 สูตรสำเร็จการพัฒนาสังคมโลก

กลุ่มวิชาสูตรสำเร็จการพัฒนาสังคมโลก

 
 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.0041975021362305 Mins