รวมบทสวดมนต์ คำกล่าวในศาสนพิธี

คือ ข้อปฏิบัติสำหรับระงับอธิกรณ์ วิธีดำเนินการที่จะระงับอธิกรณ์ อธิกรณ์ หมายถึง เรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว

คำว่า เสขิยะ เป็นชื่อของสิกขาบทที่เป็นธรรมเนียมปฏิบัติเป็นแบบอย่าง เกี่ยวกับมารยาทที่ภิกษุพึงศึกษาและพึงปฏิบัติ

คืออาบัติที่เบากว่าอาบัติปาจิตตีย์เป็นอาบัติกองที่ ๕ ในบรรดาอาบัติ ๗ กอง ปาฏิเทสนียะแปลว่า พึงแสดงคืน

อนึ่ง ภิกษุใดไม่ได้รับแจ้งให้รู้ก่อน ก้าวล่วงธรณีเข้าไปในห้องพระบรรทมของพระราชามหากษัตริย์ผู้ทรงได้รับมูรธาภิเษกแล้ว

อนึ่ง ภิกษุใดอันภิกษุทั้งหลายว่ากล่าวอยู่โดยชอบธรรม กล่าวอย่างนี้ว่าอาวุโส ผมจะยังไม่ศึกษาในสิกขาบทนี้

สิกขาบทนี้ทรงบัญญัติไว้เพื่อมิให้ภิกษุทำร้ายรังแกสัตว์ดิรัจฉานทุกประเภท อันแสดงถึงความขาดเมตตา

คำว่าสุรา ได้แก่ น้ำเมาที่กลั่นแล้วโดยกลั่นให้มีรสเมาด้วยการหมักแป้งเชื้อราแล้วกลั่นตามกรรมวิธีจนได้น้ำเมาตามที่ต้องการ

อนึ่ง ภิกษุใดให้ของเคี้ยวก็ดี ของกินก็ดี แก่อเจลกก็ดี แก่ปริพาชกก็ดี แก่ปริพาชิกาก็ดี ด้วยมือของตนเป็นปาจิตตีย์

ภิกษุมิใช่ผู้อาพาธ พึงฉันอาหารในโรงพักแรมได้ครั้งหนึ่ง ถ้าฉันเกินกว่านั้นเป็นปาจิตตีย์

โอวาทวรรค สิกขาบทที่ ๑-๑๐ คำแปลพระบาลีที่เป็นพุทธบัญญัติ สิกขาบทที่ ๑ “อนึ่ง ภิกษุใดไม่ได้รับสมมติสั่งสอนภิกษุณี

สิกขาบทนี้มีความชัดเจน ซึ่งทรงบัญญัติไว้เพื่อมิให้ภิกษุทำลายชีวิตสัตว์เช่นลูกน้ำ

คำว่า วิหาร ได้แก่ ที่อยู่ซึ่งโบกฉาบปูนไว้เฉพาะภายใน เฉพาะภายนอก หรือทั้งสองด้านก็ตาม

ภิกษุนั่งทับก็ดีนอนทับก็ดีบนเตียงก็ดีบนตั่งก็ดีอันมี เท้าไม่ได้ตรึงให้แน่นซึ่งเขาวางไว้บนร่างร้านที่เขาเก็บของในกุฎีต้องปาจิตตีย์

คำว่า ฉุดคร่า หมายถึงขับไล่ บอกให้ออกไป มิให้อยู่ในที่นั้นต่อไปหรือสั่งให้คนอื่นทำอย่างนั้น

ภิกษุรู้อยู่ว่า กุฎีนี้มีผู้อยู่ก่อน แกล้งไปนอนเบียด ด้วยหวังจะให้ผู้อยู่ก่อนคับแคบใจเข้าก็จะหลีกไปเอง ต้องปาจิตตีย์

เมื่อหลีกไปจากที่นั้น ไม่เก็บเองก็ดีไม่ใช้ให้ผู้อื่นเก็บก็ดีไม่มอบหมายแก่ผู้อื่นก็ดีต้องปาจิตตีย์

ภิกษุเอาเตียงตั่ง ฟูกเก้าอี้ของสงฆ์ไปตั้งในที่แจ้งแล้วเมื่อหลีกไปจากที่นั้น ไม่เก็บเองก็ดีไม่ใช้ให้ผู้อื่นเก็บก็ดีไม่มอบหมายแก่ผู้อื่นก็ดีต้องปาจิตตีย์

ภิกษุติเตียนภิกษุอื่นที่สงฆ์สมมติให้เป็นผู้ทำการสงฆ์ถ้าเธอทำชอบติเตียนเปล่าๆ ต้องปาจิตตีย์

สงฆ์เรียกตัวมาถาม แกล้งพูดกลบเกลื่อนก็ดีนิ่งเสียไม่พูดก็ดีถ้าสงฆ์สวดประกาศข้อความนั้นจบ

คำว่า ภูตคาม ได้แก่ พืช ๕ ชนิด คือ พืชเกิดจากเหง้า พืชเกิดจากต้น พืชเกิดจากข้อ พืชเกิดจากยอด และพืชเกิดจากเมล็ด

คำว่า แผ่นดิน ท่านอธิบายความหมายไว้ว่า ได้แก่ แผ่นดิน ๒ ประเภท คือ - ชาตปฐพีคือ แผ่นดินแท้ได้แก่ แผ่นดินที่มีดินร่วนล้วน มีดิน