เรื่องที่ ๒๓๐ หนูเข้าใจ

เราไม่ได้ทำอะไรพวกเจ้าสักหน่อย อย่ามารบกวนกินข้าวพระให้สกปรกเลอะเทอะ ไม่อยากให้เข้ามาในบ้านของเราเลย

คุณชนิสรา วินิตกฤษฎา

คุณชนิสรา วินิตกฤษฎา มีอาชีพค้าขายวัสดุก่อสร้าง อยู่ที่ จ.นครสวรรค์ ตัวบ้านตั้งอยู่ติดกับเชิงภูเขา เล่าว่า ได้ทำบุญสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวไว้แล้ว แต่ยังไม่ได้รับพระของขวัญไป ได้แต่สวดสรรเสริญอยู่ทุกวัน ปกติแล้วที่บ้านมักจะมีหนูตัวโตมาก เป็นหนูภูเขา ขนาดเท่าแขนวิ่งเพ่นพ่านอยู่เสมอ เป็นอยู่อย่างนี้หลายปีแล้ว

ในระยะหลังหนูภูเขาพวกนี้ ชอบมาลากอาหารที่คุณชนิสราถวายข้าวพระลงมากินหกเลอะเทอะ เป็นที่น่ารำคาญอย่างมาก คุณชนิสราจึงสวดสรรเสริญพระมหาสิริราชธาตุ ทำสมาธิอธิษฐานจิต แล้วตะโกนพูดเสียงดังว่า "เราไม่ได้ทำอะไรพวกเจ้าสักหน่อย อย่ามารบกวนกินข้าวพระให้สกปรกเลอะเทอะ ไม่อยากให้เข้ามาในบ้านของเราเลย"

ก็เป็นเรื่องแปลกประหลาดใจเป็นอย่างมาก เพราะนับจากวันนั้นเป็นต้นมา ก็ไม่มีหนูภูเขาเข้ามารบกวนในบ้านของคุณชนิสราอีกเลยแม้แต่ตัวเดียว ได้แต่พากันวิ่งอยู่นอกบ้านเท่านั้นเอง