พระพุทธศาสนาเป็นเสมือนต้นไม้ใหญ่ที่กินน้ำน้อย
ใครที่ศึกษาพระไตรปิฎกอย่างจริงจังย่อมพบว่า พระพุทธศาสนาเป็นเสมือนต้นไม้ใหญ่ที่อุดมสมบูรณ์ด้วยพระธรรมวินัย แต่ทรหดอดทนเหมือนต้นกระบองเพชรกลางทะเลทราย
ตามธรรมดานั้น ต้นไม้ใหญ่ต้องกินน้ำกินปุ๋ยจำนวนมากจึงจะสามารถแผ่กิ่งก้านใบและผลิดอกออกผลได้เต็มที่ มีแต่ต้นหญ้าเล็ก ๆ เท่านั้นที่กินน้ำกินปุ๋ยจำนวนน้อย เพราะเหตุนี้ ถ้าสภาพดินฟ้าอากาศเกิดความแห้งแล้งอย่างรุนแรงขึ้นเมื่อไร ต้นไม้ใหญ่จะเหี่ยวแห้งตายลงไปทันที แต่ต้นหญ้าจะสามารถปรับตัวให้อยู่รอดต่อไปได้ เพราะมีความอดทนต่อสภาพดินฟ้าอากาศดีเหลือเกิน ยิ่งถ้าเป็นต้นหญ้าหรือกระบองเพชรในทะเลทรายด้วยแล้ว ยิ่งมีความทรหดอดทนต่อความยากลำบากเป็นพิเศษ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสร้างพระพุทธศาสนาให้มีลักษณะพิเศษสองประการนี้รวมกันด้วยการฝึกอบรมหมู่สงฆ์ให้เป็นผู้อุดมสมบูรณ์ด้วยพระธรรมวินัย แต่มีความเป็นอยู่ที่สันโดษเรียบง่าย รู้จักใช้ปัจจัย 4 ตามความจำเป็น ไม่ฟุ้งเฟ้อ ฟุ่มเฟือย และมีความทรหดอดทนในการบำเพ็ญภาวนาเพื่อขจัดกิเลสให้หมดสิ้นไป
เมื่อทัศนคติในการอยู่ร่วมกันของทุกคนตรงกันแล้ว ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันของหมู่คณะก็เกิดขึ้น ปัญหาความถือตัว ปัญหาการเอาแต่ใจตนเอง ปัญหาความอวดดื้อถือดีย่อมถูกกำจัดโดยอัตโนมัติด้วยตัวของตัวเอง แล้วปัญหาอื่นๆ ในการอยู่ร่วมกันก็น้อยลง เช่น ปัญหาการจับผิด ปัญหาความสุรุ่ยสุร่าย ปัญหาขาดระเบียบวินัย ปัญหาการกระทบกระทั่ง เป็นต้น ความเป็นระเบียบงดงามของหมู่คณะย่อมเกิดขึ้นตามมาส่งผลให้ความเป็นอยู่ในสังคมพระพุทธศาสนากลายเป็นต้นแบบสังคมสันติสุขของโลกได้อย่างแท้จริง และเป็นองค์กรขนาดใหญ่ที่ใช้งบประมาณน้อย และมีอายุยืนยาวมากกว่าสองพันห้าร้อยปีแล้ว นี่คือลักษณะพิเศษของพระพุทธศาสนาที่โดดเด่นเป็นสง่าดุจดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวัน
*----------------------------------------------------------------------------------------------------------*
หนังสือ PD 002 สูตรสำเร็จการสร้างบารมีเป็นทีม
หนังสือเรียน หลักสูตร Pre-Degree
