มีกระโถนเป็นนิมิต

วันที่ 24 มิย. พ.ศ.2558

 

 

มีกระโถนเป็นนิมิต

          อุบาสิกาทองสุก สำแดงปั้น เป็นแม่ค้า มีลูกอยู่ 2 คน สามีเสียชีวิต ท่านปฏิบัติธรรมะได้ยาก เนื่องจากจะต้องทำมาหากินเลี้ยงลูก อีกทั้งลูกก็ซน ท่านจะใช้วิธีเอาเงินจ้างลูกไปดูหนัง ทำให้มีเวลาได้นั่งสมาธิ แต่นั่งแล้วก็ยังไม่เห็นธรรมะ เพราะอยากเห็นมากเลย นั่งแล้วก็หงุดหงิด กลุ้ม มืด เมื่อย ง่วง ฟุ้ง ก็ท้อ และก็น้อยใจ เพราะไม่เห็นซักทีและท่านก็คร่ำครวญ เราท่าจะแย่ชาตินี้ บุญคงไม่ถึงแน่เลย ท้อไปเรื่อยๆ แต่ก็นั่ง บ่นไปด้วยนั่งไปด้วย

 

         วันหนึ่งมาวัดปากน้ำ เห็นกระโถนของพระ เยอะแยะไปหมด คิดว่า “    กิเลสเรามันคงหนาเหมือนกับไอ้คราบในกระโถนนี้ เราไปขัดกระโถนดีกว่า” เลยหอบกระโถนไปเป็นร้อยใบนำไปท่าน้ำ ขัดไปเรื่อย แล้วก็พูดไปเรื่อยว่า “    กิเลสหนานักให้มันบางลงไปให้มันจางลงไปล้างกระโถนด้วยล้างใจไปด้วย ขัดไปด้วย ใหม่เอี่ยมทีเดียว ใจสบายทีเดียว “    กลับมาพอใจสบายใจแล้ว ท่านก็มานั่งสมาธิ ฝนก็ตกพรำๆ ใจสบาย พอหลับตา พยายามจำองค์พระให้ได้ ไม่เห็นพระ เห็นแต่กระโถนในท้อง เดี๋ยวใบโน้น ใบนี้เปลี่ยนเรื่อยๆ ไปทีละใบสองใบ ออกมาเรื่อยๆ ตอนแรกก็รูปร่างเป็นกระโถน หนักเข้าก็ค่อยๆ ใสขึ้น ใสขึ้นใสขึ้น มีอยู่ใบหยุดนิ่ง นิ่งมาก ท่านก็ดูไปเรื่อยๆ ใสขึ้น ใสขึ้น ปากกระโถนนั้นกลม ท่านมองเข้าไปในกระโถนใส ใจใส ใจสบายมาก

          พอเลิกนั่งสมาธิ ท่านเดินมาจะทานอาหารนอกวัด พอขาก้าวขึ้นสะพาน ใจรวมก็เห็นกระโถนแก้วพรึบสว่างโล่ง เข้าถึงพระธรรมกายในตอนนั้น แล้วท่านก็พยายามประคองไปเรื่อยๆ พอไปทานข้าวก็ยังเห็นพระอยู่ ด้วยความไม่เข้าใจคิดว่า “    ทานข้าวไปนี่เดี๋ยวข้าวจะตกไปโดนเศียรพระหรือเปล่าก็ไม่รู้ เดี๋ยวจะบาป กลัวบาป” เพราะไม่เข้าใจเห็นใหม่ๆ ทานไปได้สองคำก็อิ่ม แล้วจึงเข้าไปหาครูที่ท่านสอน ครูก็บอกว่า “    คืนนี้ค้างที่นี่สักคืนเถอะ ทำให้คล่อง คืนนี้อย่านอนเลย ทำให้คล่อง” ยายทองสุกบอกว่า

 

“ ไม่ได้ ที่บ้านมีลูกอยู่สองคน ยังเล็กอยู่ ”   ครูท่านบอกว่า   “ ถ้าแม่คุณตายตอนนี้ลูกก็อยู่ได้ ฉะนั้นให้นั่งไปเถอะ ” ท่านก็นั่ง ตัดสินใจอยู่วัด และอธิษฐานเอาบุญคุ้มครองลูก ท่านก็นั่งจนกระทั่งเข้าถึงธรรมะภายในคล่องแคล่ว

นี่ก็เป็นตัวอย่างของนักปฏิบัติธรรมที่ใช้นิมิต ที่ไม่ใช่องค์พระ ดวงแก้ว แต่กระนั้นก็ยึดหลักว่า “    มีอะไร ให้ดู ก็ดูไป ดูไปเรื่อยๆ อย่างสบายๆ” เมื่อท่านไม่ขัดกับประสบการณ์ที่เห็น เห็นกระโถนก็เอากระโถน ในที่สุดท่านก็ใจหยุดนิ่งเข้าถึงธรรมได้ในที่สุด

 

--------------------------------------------------------------------------

 

จากหนังสือ DOU MD 204 สมาธิ 4
เทคนิคการทำสมาธิเพื่อเข้าถึงพระธรรมกาย

 

 

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.0010294198989868 Mins