สวัสดีคร๊าบ!
                สงคราม ไม่ว่ายุคไหน... สมัยใด อดีตหรือปัจจุบัน ผู้แพ้ย่อมจองเวร ผู้ชนะย่อมก่อเวร... จริงๆ แล้วแพ้ทั้งคู่ เพราะถูกกิเลสครอบงำ... สงครามจึงไม่มีอะไรใหม่... ที่เราจะต้องไปตื่นตูมตามเขา... แต่เราต้องตื่นตัวเพราะศัตรูที่แท้จริงของเราและมนุษย์ทุกคนคือเวลาและพญามาร... พวกเรานักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา จึงตั้งสติให้มั่นคง... อย่าเอาเหตุการณ์ของสงครามหรือเศรษฐกิจตกต่ำ มาเป็นอุปสรรคขัดขวางหนทางการสร้างบารมีของตัวเรา มันเป็นคนละเรื่องกัน เรื่องของเขาลุย! (ฆ่า)  เรื่องของเรารวย! (สร้างบารมี) 

                โปรดระลึกเสมอว่า เรามีระเบิดเวลาเป็นกับดักติดอยู่ในตัวคนละหลายๆ ลูก  ลูกที่ร้ายแรงที่สุดคือ ระเบิดเวลาแห่งความตาย ซึ่งจะระเบิดตูม! เมื่อไหร่! ที่ไหน! ด้วยอาการอย่างไร! ไม่อาจทราบได้อย่างแน่นอน แต่ที่แน่นอนคือ ตายแน่ๆ

                “ความไม่ประมาท” ซึ่งเป็นความงามของชีวิต ควรคู่กับนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทุกคนทั่วโลก...โดยเร่งทำทาน รักษาศีลเจริญภาวนา บุญพิเศษต่างๆ ให้เข้มข้น ทุกวัน ทุกอาทิตย์ ทุกเดือน ตลอดปี ตลอดไป... เมื่อระเบิดเวลาของชีวิตมาถึง เราก็จากไปอย่างผู้ชนะ กลับบ้านเดิมของเรา “วงบุญพิเศษ ดุสิตบุรี” 

                ฉบับนี้ จึงน้อมนำ Case study ที่เกี่ยวกับระเบิดเวลาของชีวิต... ที่คุณครูไม่ใหญ่ ฝันในฝันให้เราฟังในโรงเรียนอนุบาล ฝันในฝันวิทยา... ให้ทุกท่านอ่านทบทวน... ติดตามอ่านได้เลยครับ !

                Case study ๒๔ - ๒๕ มี.ค. ๔๖ : ทำไมเขาฆ่าตัวตายด้วยการเอาสายฝักบัว ผูกรัดคอในวัยเพียง ๓๗ ปี... ตอนมีชีวิตอยู่ก็ครอบครัวแตกแยก..ไม่มีความสุข

                คุณครูไม่ใหญ่ : ฝันในฝัน... มันเป็นวิบากกรรมเก่าคือในอดีต เป็นเจ้าของบ่อนการพนันแล้วมีความเจริญรุ่งเรืองในวัยต้นๆ ของชีวิต มีนักพนันมาเสี่ยงโชคในบ่อนมากมาย... เล่นตอนแรกหวังรวย ยิ่งเล่นยิ่งเจ๊ง ก็เลยเล่นแบบอยากได้คืน ยิ่งเล่นยิ่งไม่ได้คืน หมดตัวเลยต้องกู้ยืมเจ้าของบ่อน มีหลายรายไม่สามารถใช้คืนจึงมีขบวนการทวงหนี้ (เหมือนปัจจุบันนี้เลย) เจ้าของบ่อนก็ส่งนักเลงไปขู่ฆ่า บางคนขู่แล้วเขาคืน บางคนขู่แล้วเขาไม่คืน ก็อุ้มไปฆ่า บางคนก็ฆ่าตัวตายด้วยการผูกคอ บางคนก็บังคับให้เขาผูกคอตาย... ที่จริงต้องไปอบาย แต่ชาตินั้นยังไม่ไปอบาย เพราะเจอหมู่คณะของเรา เคยสร้างบารมีร่วมกันมา พอได้รับความรู้เกี่ยวกับความจริงของชีวิตก็เลยเลิกบ่อน หันมาสร้างความดี ต้นคดปลายตรง แล้วเอาตัวรอดไปสู่สุคติภพ

                รอดในชาตินั้น แต่ชาตินี้วิบากกรรมยังติดตามเขาอยู่ เพราะฉะนั้นอายุสั้น ๓๗ ปี ตายด้วยอาการอย่างนี้ ภายในเวลาแค่ ๓ นาที... ผลพวงจากการเปิดบ่อน... เป็นวิบากกรรมให้ชาตินี้ เกิดในครอบครัวที่บ้านแตกสาแหรกขาด เพราะไปทำให้ครอบครัวของผู้เล่นเดือดร้อนพ่อแม่ ลูก ทะเลาะกัน เป็นเหตุให้เกิดปัญหาสังคมตามมา

                Case study ๑๗ มี.ค. ๔๖ : ทำไมคุณพ่อโดนคู่แข่งทางธุรกิจจ้างมือปืนยิงตาย เมื่ออายุ ๓๙ ปี?  ทำไมคุณแม่อายุ ๕๖ ปีตายด้วยอุบัติเหตุรถชน?

                คุณครูไม่ใหญ่ : ฝันในฝัน... เกิดจากวิบากกรรมในปัจจุบันคือ ท่านเคยเลี้ยงหมูและฆ่าหมูมาเป็นอาหาร โดยไม่คิดว่าเป็นบาป ก็เลยเปิดช่องให้วิบากกรรมในอดีตตามมาส่งผลอีกด้วยคือ เคยจ้างวานให้คนไปฆ่าคู่แข่งทางการค้า เช่นเดียวกันนี่แหละ ทั้งสองวิบากกรรมรวมกันจึงถูกยิงตาย พอตายแล้วไปชดใช้บาปกรรมที่ยมโลก หัวเป็นหมูตัวเป็นคน แล้วโดนเจ้าหน้าที่ยมโลกเอามีดแทงคอเชือดเฉือนจนตาย ตายแล้วเกิดๆ ๆ แต่เป็นช่วงสั้นๆ เพราะลูกเมียทำบุญอุทิศไปให้ในทุกๆ บุญโดยเฉพาะบุญสร้างองค์พระธรรมกายสถาปนามหาธรรมกายเจดีย์ ส่งให้ท่านเกิดเป็นกุมภัณฑ์มีวิมานทอง ชั้นจาตุมหาราชิกา แต่ด้วยเศษกรรมทําให้ท่านต้องไปเป็นเจ้าหน้าที่ในยมโลก ฯลฯ 

                ส่วนคุณแม่ละโลกเมื่ออายุ ๕๖ ปีด้วยอุบัติเหตุรถชน เพราะวิบากกรรมเก่าในอดีตมาตัดรอน คือ เคยเป็นชาวบ้าน แล้วฆ่าเป็ดฆ่าไก่เลี้ยงชีวิต เนื่องจากชาติปัจจุบันท่านเป็นคนใจบุญสั่งสมบุญตามกำลัง ตายแล้วไปตื่นกลางวิมานทองบนชั้นดาวดึงส์ ทั้งเทพบุตรเทพธิดาตอนนี้รับบุญ ที่ลูกๆ ทำบุญอุทิศไปให้ถี่ๆ ตลอดได้ทั้งหมด

                Case study ๑๕ มี.ค. ๔๖ : ทำไมคุณแม่ผมซึ่งมีสุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ ต้องมาตายด้วยโรคมะเร็งในลำไส้ใหญ่ อายุ ๖๐ ปีครับ ?

                คุณครูไม่ใหญ่ : ฝันในฝัน... ในอดีตชาติท่านเกิดเป็นชายชาติทหาร รูปหล่อ รักระเบียบวินัย รู้หลักการปกครอง บริหารได้ดีเยี่ยม แต่มีนิสัยเจ้าชู้ กรรมเจ้าชู้จึงทำให้เกิดเป็นผู้หญิง ซึ่งเป็นผู้หญิงที่บริหารงานเก่ง เมื่อเป็นทหารก็ต้องออกรบ การรบสมัยนั้นต้องรบด้วยดาบ ซึ่งตรงนี้มีคำถามว่าทำไม? Case study มีแต่รบด้วยดาบ, หอก, เกาทัณฑ์ ไม่เห็นยิงด้วยปืน M ๑๖ บ้างเลย อันที่จริงโลกหรือวัฏสงสารไม่มีอะไรใหม่มันก็หมุนๆ กันไป เดี๋ยวก็เสื่อมเดี๋ยวก็เจริญทางวัตถุ เดี๋ยวก็ High Tech เดี๋ยวก็ Low Tech มันมีมาหมดแล้ว แต่พอถึงยุค High Tech ก็ฆ่าล้างโลกกันไปครั้งหนึ่ง พอหมดก็รบกันด้วย Low Tech วนเวียนกันอย่างนี้ ไม่มีอะไรใหม่หรอก Case นี้รบด้วย Low Tech ใช้ดาบแทงข้าศึกที่ท้องกรรมนี้แหละจึงมาเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ จริงๆ แล้วชาติก่อนหน้านี้อายุสั้นกว่านี้ ด้วยโรคมะเร็งและอีกหลายๆ โรค ชาติปัจจุบันอายุ ๖๐ ปี ถือว่ายาวนานมากแล้วนะ

                Case study ๒๕ ก.พ. ๔๖ : เหตุใดคุณพ่อถูกรถชนตาย? ทำไมคุณแม่เป็นโรคไตวายแล้วกระโดดน้ำตาย?  ลูกชายคนที่ ๓ ซึ่งรักแม่ดูแลแม่ พอแม่ตายเขาหายไปไหน?

                คุณครูไม่ใหญ่ : ฝันในฝัน... พบว่าทั้งพ่อแม่ และลูกคนที่ ๓ เดินทางไปปรโลกหมดแล้ว แต่ก็แปลกเป็นปรโลกเดียวกัน..  คุณพ่อทำแว่นตาตก ก้มลงเก็บถูกรถบรรทุกเฉี่ยวชนตาย.. แบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว วนเวียนอยู่ ๗ วัน ยมทูตมารับตัวไปยมโลกให้พญายมราชตัดสินพิจารณาดูภาพจากสุวานเลขา ปรากฏว่าในอดีตเคยทำปาณาติบาต ตายด้วยอุบัติเหตุ หรืออายุสั้น เกิดจากกรรมปาณาติบาตทั้งนั้น แต่รายนี้เคยจ้างวานฆ่าคนตายด้วยผลประโยชน์ขัดกันและเคยฆ่าหมูกิน..  เป็นระเบิดเวลาตูม ! ก็ถูกตัดสินให้ถูกทรมานจนตาย โดยวิธีการเอาร่างไปอยู่ระหว่างแผ่นหินที่ร้อนแรง ๒ แผ่นกระทบกัน เละ! ตายฟื้นๆ ๆ ๆ

                มารดาที่กระโดดน้ำตาย เพราะกรรมในอดีตบีบคั้นให้เป็นโรคไตวาย จนกระทั่งกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย.. ชาติในอดีตเป็นเศรษฐีออกเงินกู้ดอกโหด บีบคั้นลูกหนี้ให้จ่ายเงิน ถ้าไม่จ่ายก็จ้างให้คนไปขู่ฆ่า ลูกหนี้กลุ้มใจมากก็เลยไปฆ่าตัวตาย ด้วยการกระโดดน้ำ และวิบากกรรมที่ไปขูดเลือดเนื้อด้วยดอกเบี้ยแพงโหด.. จึงเป็นโรคไตวาย ต้องฟอกเลือดเรื่อยๆ และเป็นเหตุให้มีความคิดสับสน กระโดดน้ำตาย.. ตายด้วยใจหมองอย่างนี้ จึงไปยมโลกโดนทัณฑ์ทรมาน โดยถูกเจ้าหน้าที่กดร่างลงในน้ำร้อนเดือดๆ ตาย พอดึงขึ้นมาฟื้น ก็กดลงไปอีกตายฟื้นๆ ๆ นับไม่ถ้วน..

                 ลูกชายคนที่ ๓ ที่สูญหายไปนั้น แอบหนีไปฆ่าตัวตายเงียบๆ เพราะคิดว่าตัวเองเป็นเหตุให้แม่ตาย.. บุพกรรม ก็เคยเป็นแม่ลูกกันในชาตินั้น.. ตัวเองก็ไปทําหน้าที่ทวงหนี้ด้วยวิธีขู่เข็ญขู่ฆ่าเขา แม่ลูกผูกพัน ตายแล้วก็ไปอยู่หม้อเดียวกับแม่ ถูกกดตายในน้ำร้อนเดือดตายฟื้นๆ ๆ ๆ

                ส่วนลูกชายคนที่ส่ง Case study มานี้อดีตเคยเป็นหลานกับป้า ในชาตินั้นแหละ ป้าที่เป็นเศรษฐีออกเงินกู้ดอกโหด เอามาเกื้อกูลดูแลหลาน..  หลานก็รักป้าบอกว่าดี..  ลุยเลยป้าเห็นดีเห็นงามด้วย เรียกว่าอนุโมทนาบาป จึงดูดมาเป็นแม่ลูกกัน.. บุญที่ทำอุทิศไปให้ ก็แค่ช่วยลดระยะเวลาที่ถูกทรมานให้สั้นลง จะช่วยได้อีกก็ต่อเมื่อลูกหลานที่ยังมีชีวิตอยู่ ปฏิบัติธรรมเข้าถึงธรรมกาย และศึกษาวิชชาธรรมกาย.. เหมือนกับที่คุณยายอาจารย์ไปช่วยพ่อในนรกอย่างนั้นแหละ

                เห็นไหมครับ ! กฎแห่งกรรมถ้าเราไม่รู้ไม่ศึกษาอันตรายมาก จะอ้างว่าไม่รู้ไม่ได้ เหมือนประชาชนในประเทศ จะอ้างว่าไม่รู้กฎหมายไม่ได้  เช่นเดียวกันกับมนุษย์และสรรพสัตว์ จะอ้างว่าไม่รู้กฎแห่งกรรมไม่ได้.. ไม่รู้ก็ต้องศึกษา.. พวกเราเป็นบุคคลที่โชคดี..  ที่ได้เกิดในร่มเงาของพระพุทธศาสนา ได้รู้แผนผังของชีวิต คือ เรื่องนิพพาน ภพ ๓ โลกันต์ กฎแห่งกรรม ยิ่งได้มาเป็นนักเรียนอนุบาลฯ มีคุณครูไม่ใหญ่ที่รู้แจ้งเห็นจริง.. คอยพร่ำสอนแนะนำยืนยัน เล่าฝันให้ฟัง วาดฝันให้ดู ทำให้เราเชื่อมั่นในพระปัญญาตรัสรู้ธรรม ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พวกเราจึงมีความกล้าที่จะต้องละชั่วทำความดี ทำใจให้ผ่องใส

                ในนามหัวหน้าชั้นขอความร่วมมือ นักเรียนอนุบาลฯ ทุกท่าน ช่วยรักษาโชคลาภนี้ไว้ด้วยการตั้งใจเรียน.. ถึงเวลาฟังก็ตั้งใจฟังถึงเวลาดูก็ตั้งใจดู.. ด้วยความเบิกบาน Alert  ตลอดเวลา ถึงเวลาหลับตาทำสมาธิก็หลับตา.. ไม่กลับบ้านก่อนเวลาโรงเรียนเลิก เพราะวัตถุประสงค์ของการเปิดโรงเรียนเพื่อให้ทุกคนปฏิบัติธรรมเข้าถึงพระธรรมกาย..  โดยเล่าฝันในฝันให้ฟัง วาดฝันในฝันให้ดู..  เพื่อให้ใจสบายก่อนนั่งธรรมะ เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็ได้จะเป็นความรู้ติดขาติดแข้ง รู้ไว้ใช่ว่าใส่บ่าแบกหามก็ได้ทุกคนช่วยกันอย่างนี้ โรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาของเราก็จะอยู่คู่โลก และโลกจะเกิดสันติสุขสันติภาพในที่สุด.. เมื่อเราสว่างโลกก็สว่างด้วย ฝากไว้ด้วยนะครับ!..

                ขออนุโมทนาบุญแสนโกฏิล้านครั้ง....กับความสําเร็จ องค์พระและลานธรรม ถวายพระสังฆาธิการ ชิตังเม!
                สวัสดีครับ !