ภาษิตหมวดทานบารมีที่มีมาในชาดก

วันที่ 28 พย. พ.ศ.2558

ภาษิตหมวดทานบารมีที่มีมาในชาดก

        ผู้สั่งสมบ่มบารมีย่อมให้ทานแก่ผู้ขอโดยมิได้คิดถึงไทยธรรมว่าเป็นของมีค่าหาได้ยาก มิให้อารมณ์นั้นมากีดขวางเลย เพราะมีอัธยาศัยกว้างขวางและไม่เบื่อหน่ายการสะสมบ่มบารมีบุคคลให้ทานไม่ได้ด้วยเหตุ 2 อย่าง คือ ความตระหนี่ 1 ความประมาท 1 คนตระหนี่กลัวยากจน ความกลัวนั้นแหละจะเป็นภัยแก่ผู้ไม่ให้ จะย้อนกลับมาเบียดเบียนผู้นั้นทั้งโลกนี้และโลกหน้าเหตุนั้น บัณฑิตพึงกำจัดความตระหนี่แล้วให้ทานเถิด เพราะบุญเป็นที่พึ่งของสัตว์ในโลกหน้า


    ธรรม 4 ประการคือ การแบ่งปันกัน 1 การพูดคำน่ารัก 1 การบำเพ็ญประโยชน์ 1ความเป็นผู้เสมอต้นเสมอปลายตามความเหมาะสมแก่บุคคลนั้นๆ 1 จัดเป็นสังคหวัตถุธรรมคือเครื่องยึดเหนี่ยวใจกันไว้ เหมือนลิ่มสลักยึดตัวรถที่กำลังแล่น ฉะนั้นนรชนพึงสละทรัพย์เพื่อรักษาอวัยวะ พึงสละอวัยวะเพื่อรักษาชีวิต เมื่อนึกถึงคุณธรรม
พึงสละทุกอย่าง ทั้งทรัพย์ อวัยวะ แม้กระทั่งชีวิตเรารู้อยู่ว่าการบริจาคทานเป็นเครื่องเปลื้องตนและสัตว์โลกทั้งหมดให้พ้นจากสังสารทุกข์ทั้งสิ้นได้ เราจึงให้ทานอย่างบริบูรณ์ไม่มีเศษเหลือ เพื่อยังใจเราที่บกพร่องให้เต็ม เรามิอาลัยเลย


    ทานภายนอกแม้มีเท่าไรก็ไม่ให้พระโพธิสัตว์ยินดี แต่ในเวลาที่ตัดศีรษะ ควักลูกตา ฉีกเนื้อหัวใจออกแล้วให้ไป พระโพธิสัตว์จะยินดีนัก กาลใดท้าวสักกะแปลงมาขอลูกตาทั้งสอง เมื่อควักลูกตาให้อยู่นั่นแหละ! ความร่าเริงได้เกิดขึ้นแล้ว จิตมิได้เป็นอย่างอื่นแม้เท่าปลายเส้น

-----------------------------------------------

SB 405 ชาดก วิถีนักสร้างบารมี

กลุ่มวิชาพุทธวิธีในการพัฒนานิสัย

 ยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคล Total Execution Time: 0.0011852661768595 Mins