บทความประจำวัน

ของอะไรที่มีอยู่มาก และหามาได้ง่ายๆ มักเป็นของที่ขายไม่ค่อยได้ราคา และเป็นของที่ไม่ค่อยจะมีค่าสักเท่าไหร่

ทำใจให้หนักแน่นเหมือนก้อนหิน ไม่หวั่นไหวแม้ใครจะเหยียบย่ำทำลาย ใครจะถ่มน้ำลายรดใส่ หรือเอาน้ำหอมมาโรยรินก้อนหินนั้น

เรื่องจริงจากคำบอกเล่าของผองเพื่อน เพื่อนคนหนึ่งเป็นคนจีน พ่อบอกว่า คนจีนโบราณนิยมตั้งชื่อลูกแปลกๆ

คนเกิดวันอาทิตย์ : ธาตุไฟ ช่วงนี้ราศีโคจรอยู่ในดาวอาทิตย์ เส้นเดินทางยังร้อนอยู่ ดังนั้น ไม่ควรเดินตากแดดนานๆ

การที่จะตัดสินใจเลือกใครสักคนมาเป็นคู่ชีวิตมันไม่ใช่เรื่องยาก แต่การที่จะเลือกใครมาเป็นทั้งคู่ชีวิต คู่ทุกข์ยาก

อาการของคนพูดคนเดียวเป็นคุ้งเป็นแคว โดยไม่มีคู่สนทนาเรามักสรุปความว่าคนนี้สมควรได้รับการรักษาทางจิต แต่ผมเคยยกเว้นบางพวก

ได้ชื่อว่าห้องสุขาก็คือห้องปลดปล่อยทุกข์นะซิ จะเป็นหนักหรือเบาก็เลือกใช้เอาตามแต่สถานที่และสถานการณ์

นิยามของคำว่ารัก ทุกคนจะมีไว้ประดับตัวเอง อย่างน้อยๆ ก็หนึ่งนิยาม นี่ผมให้ความเห็นสำหรับบุคคลพิเศษที่บูชาความรัก

เมื่อความอบอ้าวของอากาศมาเยือนทีไร ทำให้ผมโหยหาหน้าฝนที่มีแต่ความชุ่มฉ่ำไม่ได้

ชีวิตคนเราช่างสับสนวุ่นวาย มีเรื่องมากมาย ให้ขบ ให้คิด ให้เครียด ได้ทุกวัน โรมรันพันตูกับผู้คนร้อยแปด ปัญหาเรื่องงาน

ชายหนุ่มมองขวานบิ่นในมืออย่างสงสัย …นี่มันอะไรกัน ตั้งใจจะมาคุยปรึกษากับพระกับเจ้าให้สบายใจ ทำไมมาเจอแบบนี้

พอเข้าหน้าร้อนไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใคร เพราะต่างก็ร้อนกันทุกคน แต่ข้อดีของหน้าร้อนก็มีอยู่บ้าง ตรงที่ในออฟฟิตจะปรากฏร่าง

ว่าแต่เขาอีเหนาเป็นเอง ผมเห็นเด็กพึมพำวรรคทองที่ผมเองเคยนิยมพูดเหมือนกันเวลาที่พี่ๆ หรือ เพื่อนๆ มาเตือน

ผมหยิบปฏิทินพกแผ่นหนึ่งเป็นรูปผู้หญิงสูงอายุกำลังรับไหว้ เด็กหนุ่มที่เตรียมจะบวชพระอย่างมีความสุข ข้อความบรรยายภาพระบุไว้

มหาวาตภัยในรอบร้อยปี คงไม่มีครั้งใดเกิน " แหลมตะลุมพุก " คลื่นยักษ์สูงนับสิบเมตรถาโถมเข้าสู่ฝั่ง ดังมืออสูรมหึมากวาดบ้านเรือน

ผู้หลักผู้ใหญ่สอนไว้หนักหนาว่าถ้ายังมีเรี่ยวแรง ต้องขยันหมั่นเพียรหนักเอาเบาสู้ เหงื่อที่มันไหลจากการทำงานหนัก

สำหรับผู้ที่มีดนตรีในดวงใจไม่ว่าจะเป็นเสียงตีเกราะเคาะไม้ เสียงจิ้งหรีด เรไร เสียงสูงบ้างต่ำบ้างหรือจะเป็นเสียงอะไรก็ตาม

ดึกแล้ว เสียงร้องระงมของกบอึ่งอ่างยามหลังฝน ยังคงแว่วมาจากท้องทุ่ง ที่ใต้ถุนเรือนยกพื้นแบบบ้านชนบททั่วไป

ดิฉันขับรถมาติดไฟแดงอยู่ที่สี่แยกแห่งหนึ่ง เป้าหมายการเดินทางอยู่ที่โรงแรมชื่อดังริมแม่น้ำเจ้าพระยา ค่ำแล้วแต่การจราจรยังคับคั่ง

สัปดาห์ที่ผ่านมาผมต้องเข้าออกตามงานศพเกือบทุกวันไม่ว่าจะเป็นงานของคนคุ้นเคย คนรู้จักมักจี่กันเรียงคิวร่วงผล่อย

.....คนส่วนมากชอบฟังคำพูดวิพากษ์วิจารณ์ผู้อื่นยิ่งถ้าได้ร่วมแสดงความคิดเห็นด้วยแล้ว บรรยกาศในการสนทนายิ่งได้รสชาติ ผมขอย้ำว่าคนส่วนมากนะครับ ไม่ใช่ทุกคนเพราะมีจำนวนไม่น้อยที่ไม่ชอบ ที่แน่ๆก็ผมคนหนึ่งล่ะ เพราะเมื่อพินิจพิเคราะห์ดูแล้วผมว่ามันมีแต่เสียกับเสีย เสียเวลา เสียอารมณ์ หนักข้อเข้าอาจเสียเพื่อนก็ได้ โดยเฉพาะนิสัยดีๆ ของเราจะค่อยๆ เสียไปโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว