นิทานอีสป เรื่อง หมาป่ากับเด็กซุกซน
ผู้แต่ง : อีสป
เมื่อปืนขึ้นไปนั่งเล่นบนหลังคาบ้านได้ เด็กน้อยผู้แสนชุกซนก็ดีอกดีใจเป็นยิ่งนัก เที่ยวเอาก้อนหินขว้างแมว ขว้างไก่เล่นเป็นที่สำราญใจ
ครั้นเห็นหมาป่าเดินผ่านมา เด็กซุกซนก็ร้องตะโกนท้าทายเป็นการใหญ่
"เจ้าหมาป่าหน้าโง่ ใคร ๆ ก็กลัวเจ้านักหนา...แต่ข้าไม่กลัว... แน่จริงก็มาจับข้าสิ ฮ่า ฮ่า ข้าเป็นเด็กตัวเล็กๆ แค่นี้เจ้ากลัวรึไง เจ้าหน้าโง่เอ๊ย ข้าน่ะเก่งกว่าเจ้า หลายเท่านัก ถึงได้ล้อเจ้าได้"
หมาป่าส่ายหน้าอย่างระอาพลางว่า "เจ้าล้อข้าได้เพราะหลังคาสูงนั่นต่างหากไม่ใช่ เพราะว่าเจ้าเก่งหรอก"
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
แม้จะอยู่ในสถานการณ์ที่ได้เปรียบ ก็ควรประเมินดูความสามารถ
:: พุทธภาษิต ::
ไม่มั่นคง ย่อมไม่มีความรู้, ผู้ประมาทแม้อยู่ในป่าคนเดียว ก็ข้ามฝั่งแห่งแดนมฤตยูไม่ได้
