นิทานอีสป เรื่อง สุนัขล่าเนื้อกับสุนัขจิ้งจอก
สุนัขล่าเนื้อฝูงหนึ่งเดินทางไปหาอาหารในป่า และได้พบกับซากและหนังของสิงโตกองอยู่ แต่ละตัวจึงเคี้ยวเศษเนื้อกินเป็นอาหารอย่างเอร็ดอร่อย
เมื่อสุนัขจิ้งจอกเดินผ่านมาจึงเอ่ยถามขึ้นว่า "พวกเจ้าเป็นผู้โค่นราชสีห์ลงได้หรือ" สุนัขล่าเนื้อจึงตอบกลับว่า "เปล่าหรอก พวกข้าพบซากของราชสีห์ตอนที่เดินเข้าป่ามาเท่านั้นเอง"
สุนัขจิ้งจอกได้ยินเช่นนั้นจึงตอบกลับไปว่า "ถ้าราชสีห์ตัวนี้ยังมีชีวิตอยู่ พวกเจ้าคงได้รู้ซึ้งว่า กรงเล็บของมันแหลมคมกว่าฟันของพวกเจ้าเสียอีก"
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
การสู้กับคนไร้ทางสู้ไม่ได้พิสูจน์ถึงคุณค่าและความสามารถของตนเอง
หลักธรรมในพระพุทธศาสนาที่เกี่ยวข้อง
นิทานนี้เตือนใจให้เราเข้าใจว่าการพิสูจน์คุณค่าของตนเองควรทำในสถานการณ์ที่มีความท้าทาย และการเอาชนะผู้ที่ไม่มีทางสู้ไม่ใช่สิ่งที่แสดงถึงความสามารถที่แท้จริง
