บทความประจำวัน

ชีวิตของเรายังไม่ปลอดภัย ยังว้าเหว่ ยังหงอยเหงาอยู่

อย่าไปชักศึกเข้าบ้าน อย่าไปดึงเอาเรื่องราว เอาความคิดต่างๆ ที่ทำให้เดือดเนื้อร้อนใจ หรือทำให้ใจหยุดนิ่งได้ยากเข้ามา

แม้จะมีชีวิตอิสระในขณะที่เป็นวัยรุ่น แต่ท่านก็มีความประพฤติดีงาม และตั้งใจศึกษาเล่าเรียน ในระยะนี้เองท่านเริ่มสนใจศึกษาพระพุทธศาสนา

เพราะว่าเราไม่รวยทันใจหรือทันใช้ บางทีก็ไม่รวยทันใช้ เราอยากจะใช้แต่มีมาไม่ทัน

ดูเหมือนสบาย ไม่ต้องเหน็ดเหนื่อย ไม่ต้องสู้กับอะไรหลายสิ่งหลายอย่าง

โอกาสทองของการทำความดี เป็นของทุกคน เพราะเราได้อัตภาพ ของกายมนุษย์ ซึ่งเป็นกายที่เหมาะสม ต่อการสร้างบารมีได้มากที่สุด

พอถึงเวลาตอนนั้น ก็เตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้ให้ดี ด้วยการสั่งสมบุญ สั่งสมความดีเอาไว้เยอะ ๆ

เพราะในทุกอนุวินาทีที่ผ่านไป เรามิอาจรู้ได้ว่า จะยังรักษาลมหายใจไว้ได้อยู่อีกหรือไม่

เวลาเราจะออกจาก…สมาธิ ก็ค่อยๆ…เผยอเปลือกตาขึ้นมาเบาๆ …ทีละน้อย ๆ อย่าผลีผลาม…ลืมพัวะขึ้นมา อย่างนั้น…ไม่เอานะ

ทางโลกจะให้ถึงที่หมายก็ต้องไปให้เร็ว แต่ทางธรรม ต้องหยุดนิ่ง วิธีที่ทั้งสองทางประสานกันได้ คือ...

สรีรยนต์นี้ ถูกกรรมปรุงแต่งทำให้เป็น นครแห่งกระดูกทั้งหลาย ฉาบด้วยเนื้อ และโลหิต เป็นที่ตั้งลงแห่งชรา มรณะ มานะ และมักขะ”

วิบากกรรมที่จะต้องมีติดตัวเรามา เป็นระเบิดเวลาตลอดเวลาเลย

ถ้าใครทำครบ ๖ อย่างนี้ เลือกเอาเลยจะไปอยู่ชั้นไหนก็เลือกเอา หรือปฏิบัติธรรมจนเข้าถึงพระธรรมกายแล้วก็สามารถเลือกภพภูมิที่จะไปอยู่ได้

"...เวลานั่งสมาธิ.. ให้เรานั่งไปเรื่อยๆ เหมือนรถไฟ ชื่อมันก็บอกอยู่แล้ว ถึงก็ช่าง..ไม่ถึงก็ช่าง ก็นั่งเรื่อยไป สุดท้ายก็ไปถึงปลายทางจนได้..

ซึ่งจะเป็นเครื่องสนับสนุน ให้เราได้บรรลุวัตถุประสงค์ ของการเกิดมาเป็นมนุษย์ เราจะเป็นผู้ที่สมบูรณ์ ทั้งรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ และคุณสมบัติ

ทำน้อยแต่ถ้าจิตผ่องใส เลื่อมใสในพระรัตนตรัย ในกุศลธรรมนั้น น้อยก็ได้มาก

...อย่าได้ท้อใจ อย่าได้น้อยใจ โทษตัวเองว่าบุญบารมีวาสนาของเรา คงจะมีน้อย คงทำมาไม่มากถึงยังไม่ได้เห็น เหมือนอย่างที่คนอื่นเขาเห็น

เพราะรัตนชาติเหล่านี้ บางอย่างมีอานุภาพดึงดูดสมบัติมาได้ ดึงดูดเงินทองลาภยศมาให้เจ้าของได้อย่างอัศจรรย์ ผู้ที่อยู่ในวงการอัญมณีหากได้ปฏิบัติธรรม และค้าขายด้วยความสุจริตด้วยแล้ว เงินทองจะไหลมาเทมาไม่ขาดสาย เป็นมหาเศรษฐีผู้มั่งคั่งในปัจจุบันชาตินี้

ถูกโฆษณาชวนเชื่อว่า สิ่งนี้ สิ่งนั้น สิ่งโน้นคือความสุข เราถูกหลอมอย่างนั้น

ท่านได้เคยตรัสเล่าเอาไว้ ว่าท่านทำความเพียรอย่างนี้ บางครั้งก็เห็นแสงสว่าง บางครั้งก็ไม่เห็น

ตอนที่ท่านยอมตนไปเป็นคนรับใช้ที่บ้านคหบดี ท่านพยายามทำภารกิจให้เสร็จเรียบร้อย ไม่ให้เจ้านายเขาตำหนิได้