บทความประจำวัน

ให้เราหมั่นสร้างบุญบารมี ให้เป็นประจำสม่ำเสมอ โดยทำตามแบบอย่างของบัณฑิต ในกาลก่อนมีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นต้น

สุดยอดของบุญ คือ "การฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง" แม้ว่าใจคนเราจะไม่ค่อยอยู่นิ่ง พร้อมที่จะท่องเที่ยวตลอดเวลา บางครั้งล่องลอยไปจนตามไม่ทัน

เงินตราสกุลใดๆ ไม่อาจเอาไปใช้ในเทวโลกได้

การปฏิบัติธรรมเป็นหัวใจในการทำความดี ใครปรารถนาความสำเร็จในการปฏิบัติธรรม ก็อย่าดูเบาในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่หลวงพ่อพูดย้ำอยู่เสมอๆ

คนที่มีใจเช่นนี้ เพราะขาดสติคอยเหนี่ยวรั้ง และขาดเมตตากรุณาที่คอยกล่อมเกลาจิตใจ ซึ่งวิธีที่จะให้เกิดสติได้อย่างสมบูรณ์ คือต้องเจริญสมาธิภาวนา และหมั่นเจริญเมตตาให้ใจมีความละเอียดอ่อนอยู่เสมอ

การกระทำต่างๆ ไม่ว่าจะดีหรือร้ายล้วนเป็นผลมาจากความคิดทั้งสิ้น การกระทำที่ถูกต้องมาจากความคิดที่ดีเป็นกุศล การกระทำที่ไม่ถูกต้องมาจากความคิดที่ไม่ดีเป็นอกุศล

แต่เพราะเราไม่เห็น...เราจึงไม่รู้ ไม่รู้...ก็เลยเข้าใจว่าบุญไม่ช่วย

เพราะฉะนั้น ให้หมั่นฝึกฝนใจ ให้หยุด ให้นิ่ง กันเป็นประจำ จะได้เข้าถึงพระธรรมกาย

ทำอะไรก็สำเร็จง่าย "เรื่องยากก็เป็นเรื่องง่าย"

ชีวิตสมัยใหม่ดำเนินไปอย่างเร่งรีบฉับไว แต่ไม่ว่าจะเร่งให้เร็วเพียงใดก็ไม่เคยทันใจมนุษย์ เพราะคนส่วนใหญ่ใจร้อน ดูเหมือนจะรู้ว่าเวลาเป็นของมีค่า แต่กลับใช้เวลาอย่างไม่คุ้มค่า ปล่อยให้หมดไปกับสิ่งที่ไม่เป็นสาระ

ไม่มีใครสามารถตัดรอนการสร้างบารมีของเราได้มากเท่ากับเราตัดรอนการสร้างบารมีของตัวเอง ..ด้วยการน้อยใจ ..ด้วยความไม่อดทน หรือทิฐิมานะที่เกิดจากใจของเราเอง

ถ้าเราทำถูวิธี ก็จะมีรางวัลเกิดขึ้น แก่ตัวเรา คือ ร่างกายจะผ่อนคลาย รู้สึกสบาย ใจก็สบายๆ

เราจะรู้จักความพอดี ต่อเมื่อเข้าถึงพระธรรมกาย พอไปถึงตรงนั้นแล้ว มันรู้สึกพอ ไม่ต้องการอะไรที่มากไปกว่านี้

เรายังพร้อมด้วยความแข็งแรง แต่ขาดแคลนด้านปัจจัย

เมื่อเราปฏิบัติธรรม อย่ากังวลว่า...ประสบการณ์ภายใน จะดีขึ้น คงที่ หรือหยาบลง ไม่คาดหวังว่า...อะไรจะเกิดขึ้น

ต้องช่วยตั้งแต่ตอนยังแข็งแรงอยู่ พอถึงตอนป่วยหมดเรี่ยว หมดแรงแล้วจะมาฟิตเอาตอนนั้น จะไม่ทันการ

บัณฑิตนักปราชญ์ในกาลก่อน ท่านรักในการฝึกฝนอบรมตนเอง แม้เป็นผู้นำของคนทั้งประเทศ ก็ไม่หยุดยั้งในการฝึกตัว เพื่อให้เป็นผู้ที่สมบูรณ์ พร้อมยิ่งๆขึ้นไป

การน้อมใจไปในพระพุทธเจ้า แล้วกระทำการบูชา อย่างใดอย่างหนึ่ง เป็นทางมาแห่งมหากุศลทีเดียว เป็นทางมาแห่งความสุข และมหาสมบัติทั้งหลาย

ผู้มาตั้งนานฟังแล้วผ่าน ไม่ค่อยเอาไปทำตาม จึงทำได้นาน แต่ว่าไม่ได้ผล

ทำไมต้องทำบุญบ่อย เพราะบุญเก่าใช้ไปทุกอนุวินาที ทำแค่ไหนได้แค่นั้น ตามกำลังแห่งบุญ

...ก็เพื่อต้องการ กลั่นกายวาจาใจของเราให้ใสบริสุทธิ์ ให้หยุดนิ่ง ไม่ให้วิ่งไปตาม ความทะยานอยากแบบโลกๆ อย่างที่ผ่าน ๆ มา ใจจะบริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์